23 Kinahanglang tudloan nila ang akong katawhan kon unsa ang balaan ug ang dili balaan, kon unsa ang hinlo ug ang hugaw.
24 Kon may panaglalis, ang mga pari mao ang mobarog isip mga maghuhukom ug mohatag ug desisyon basi sa akong mga kasugoan. Kinahanglang tumanon nila ang akong mga sugo ug mga tulumanon bahin sa mga pista nga akong ginapatuman, ug kinahanglang pakabalaanon nila ang Adlaw nga Igpapahulay.
25 Kinahanglang dili nila hugawan ang ilang kaugalingon pinaagi sa pagduol sa patayng lawas sa tawo gawas lang kon ang namatay iyang amahan o inahan, iyang anak, iyang igsoong lalaki, o iyang igsoong babaye nga walay bana.
26 Kon makahikap siyag patayng lawas, kinahanglang manghinlo siya ug maghulat ug pito ka adlaw
27 una siya mosulod sa sulod nga hawanan sa templo ug maghalad sa halad sa paghinlo alang sa iyang kaugalingon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.”
28 Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Walay yuta nga panulondon ang mga pari sa Israel, kay ako mismo ang magatagbo sa ilang mga panginahanglanon.
29 Ang ilang kalan-on magagikan sa mga halad sa pagpasidungog kanako, mga halad sa paghinlo, ug mga halad isip bayad sa sala. Ug ang mga butang nga gitugyan na sa hingpit alang kanako mapanag-iyahan nila.