3 Ug unya ang gamhanang presensya sa Dios sa Israel mipaibabaw gikan sa mga kerubin diin kini nahimutang ug mibalhin sa pultahan sa templo. Unya gitawag sa Ginoo ang tawong nagbistig linen ug nagtakin ug mga himan sa pagsulat,
4 ug giingnan, “Libota ang Jerusalem ug markahi ang agtang niadtong mga nagasubo tungod sa tanang mangil-ad nga mga butang nga ginahimo sulod sa siyudad.”
5 Unya nadungog ko ang Dios nga miingon sa unom ka tawo, “Sunda ninyo siya ngadto sa siyudad ug pamatya ang mga tawo nga walay marka sa agtang. Ayaw gayod sila kaloy-i.
6 Pamatya ninyo ang mga tigulang, mga batan-ong lalaki ug mga babayeng putli, mga inahan, ug mga kabataan, apan ayaw hilabti ang mga may marka. Pagsugod kamo sa akong templo.” Busa giuna nilag pamatay ang mga tigdumala nga anaa sa atubangan sa templo.
7 Unya miingon ang Dios kanila, “Pasipad-i ninyo ang templo pinaagi sa pagtapok sa mga patayng lawas didto sa hawanan. Panglakaw na kamo.” Busa nanglakaw sila ug gipamatay ang mga tawo sa tibuok siyudad.
8 Samtang gipamatay nila ang mga tawo, nahibilin ako nga nag-inusara. Mihapa ako ug nanawag sa Dios, “O Ginoong Dios, hutdon mo ba ug pagpatay ang mga nahibilin sa Israel tungod sa imong kasuko sa Jerusalem?”
9 Mitubag siya kanako, “Labihan na gayod ang sala sa katawhan sa Israel ug Juda. Labihan na ang pinatyanay, ug wala nay hustisya sa siyudad. Nagaingon pa sila, ‘Wala magtan-aw ang Ginoo kanato; gisalikway na niya ang Israel.’