1 Bulahan ang tawo kansang mga kalapasan gipasaylo,kansang mga sala gipanas.
2 Bulahan ang tawo nga wala na isipang sad-an sa Ginooug walay gitagoang sala sa iyang kasingkasing.
3 Sa wala ko pa masulti ang akong mga sala, nagluya ako,daw sa nangagupok ang akong mga bukog tungod sa akong pag-agulo sa tibuok adlaw.
4 Kay adlaw ug gabii gisilotan mo ako;nawad-an na akog kusog nga daw sa nabulad ako sa init sa adlaw.
5 Unya gisulti ko ang akong mga sala kanimo;wala akoy gitago.Miingon ako sa akong kaugalingon, “Isulti ko sa Ginoo ang akong mga sala”,ug gipasaylo mo ako.
6 Busa ang tanang matinud-anon kanimo angayng mag-ampo sa panahon sa kalisod aron dili sila maunsa,labi na kon moabot kini nga daw usa ka baha.
7 Ikaw ang akong tagoanan;panalipdan mo ako sa panahon sa kalisod,ug palibotan mo ako sa mga tawong nagahugyaw sa kalipay tungod sa imong pagluwas kanako.
8 Miingon ka kanako,“Tudloan ko ikaw sa dalan nga angay mong agian.Tambagan ko ikaw samtang nagabantay ako kanimo.
9 Ayaw pagpakasama sa kabayo o mula nga walay pagsabot,nga kinahanglan pa unang busalan ug rendahan aron motuman.”
10 Daghan ang mga kalisdanan nga moabot sa mga daotan,apan ang nagasalig sa Ginoo higugmaon ug panalipdan gayod niya.
11 Busa kamong mga matarong,pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!Kamong nagkinabuhing matarong,panghugyaw kamo sa kalipay!