1 Ginoo nga Labing Halangdong Dios, maayo gayod ang paghatag ug mga pagpasalamat ug ang pag-awit ug mga pagdayeg kanimo.
2 Maayo gayod ang pagsugilon sa imong gugma ug pagkamatinumanon adlaw ug gabii,
3 nga dinuyogan sa mga instrumento nga may mga kuwerdas.
4 Kay gilipay mo ako, Ginoo, pinaagi sa imong katingalahang mga buhat.Tungod sa imong gipanghimo nagaawit ako sa kalipay.
5 Pagkakatingalahan sa imong gipangbuhat, Ginoo!Dili gayod matugkad ang imong panghunahuna.
6 Dili masabtan sa mga buang-buang o sa mga hungog,
7 nga bisan miuswag ang mga daotan sama sa labong nga mga sagbot nga nagatubo, laglagon sila sa walay kataposan.
8 Apan ikaw, Ginoo, labaw sa tanan sa walay kataposan.
9 Sigurado gayod nga ang tanan mong mga daotang mga kaaway magkatibulaag ug mangamatay.
10 Gihatagan mo akog kusog nga sama sa kusog sa torong baka,ug gihatagan mo akog kalipay.
11 Nadungog ug nakita ko mismo ang kapildihan sa akong daotang mga kaaway.
12 Ang mga matarong magmabungahon sama sa mga palma,ug molig-on sila sama sa mga kahoyng sedro sa Lebanon.
13 Daw mga kahoy sila nga gitanom diha sa templo sa Ginoo nga atong Dios,nga molambo
14 ug mamunga gihapon bisan ug tigulang na,ug magpabilin sa gihapon ang iyang kalunhaw ug kalig-on.
15 Nagapakita lang kini nga matarong ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato;wala gayoy ikasaway diha kaniya.