1-2 Ginoo nga akong Dios ug hari, pamatia ang akong pag-ampo ug pag-agulo.Pamatia ang akong pagpangayo kanimo ug tabang,kay diha kanimo ako nagaampo.
3 Inigkabuntag andamon ko ang akong kaugalingon sa pag-ampo kanimo.Dad-on ko kanimo ang akong mga hangyo ug maghulat ako sa imong tubag.
4 Ikaw ang Dios nga dili mahimuot sa kadaotan;ang daotan dili makapuyo uban kanimo.
5 Dili makabarog sa imong atubangan ang mga mapahitas-on;imong gikapungtan ang tanang nagahimo ug daotan.
6 Imong laglagon ang mga bakakonug imong gikasilagan ang mga mamumuno ug ang mga maluibon.
7 Apan ako, makasulod sa imong balaan nga templotungod sa imong dakong gugma kanako.Ug didto simbahon ko ikaw nga may pagtahod.
8 Ginoo, giyahi ako diha sa imong pagkamatarong kay daghan ang akong mga kaaway,ug himoang sayon ang akong pagsunod sa imong kabubut-on.
9 Dili kasaligan ang mga pulong sa akong mga kaaway,kay ang ilang tinguha mao lamang ang paglaglag sa uban.Ang ilang tutunlan sama sa naabli nga lubnganan,kay pulos pagpanglimbong ang nagagawas sa ilang mga baba.
10 O Dios, siloti ang akong mga kaaway.Hinaut pa nga maunay sila sa ilang daotang mga tinguha.Isalikway sila tungod sa ilang daghang mga sala, kay misupak sila kanimo.
11 Apan hinaut nga magmalipayon ang tanang nagadangop kanimo.Hinaut pa nga mag-awit sila sa kalipay.Panalipdi ang mga nagahigugma kanimo aron magmalipayon sila.
12 Kay ginapanalanginan mo, Ginoo, ang mga matarong.Ang imong gugma sama sa taming nga nagapanalipod kanila.