13 Ond fe ddigwyddodd hyn oherwydd pechodau ei phroffwydia chamweddau ei hoffeiriaid,a dywalltodd waed y cyfiawn yn ei chanol hi.
14 Yr oeddent yn crwydro fel deillion yn y strydoedd,wedi eu halogi â gwaed,fel na feiddiai neb gyffwrdd â'u dillad.
15 “Cadwch draw, maent yn aflan,”—dyna a waeddai pobl—“cadwch draw, cadwch draw, peidiwch â'u cyffwrdd!”Yn wir fe ffoesant a mynd ar grwydr,a dywedwyd ymysg y cenhedloedd,“Ni chânt aros yn ein plith mwyach.”
16 Yr ARGLWYDD ei hun a'u gwasgarodd,heb edrych arnynt mwyach;ni roddwyd anrhydedd i'r offeiriaid,na ffafr i'r henuriaid.
17 Yr oedd ein llygaid yn palluwrth edrych yn ofer am gymorth;buom yn disgwyl a disgwylwrth genedl na allai achub.
18 Yr oeddent yn gwylio pob cam a gymerem,fel na allem fynd allan i'n strydoedd.Yr oedd ein diwedd yn agos, a'n dyddiau'n dod i ben;yn wir fe ddaeth ein diwedd.
19 Yr oedd ein herlidwyr yn gyflymachnag eryrod yr awyr;yr oeddent yn ein herlid ar y mynyddoedd,ac yn gwylio amdanom yn y diffeithwch.