16 Ac na wnânt iddynt ddwyn cosb camwedd, pan fwytaont eu cysegredig bethau hwynt: oherwydd myfi yw yr Arglwydd eu sancteiddydd.
17 A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd,
18 Llefara wrth Aaron, ac wrth ei feibion, ac wrth holl feibion Israel, a dywed wrthynt, Pwy bynnag o dŷ Israel, ac o ddieithr yn Israel, a offrymo ei offrwm yn ôl ei holl addunedau, ac yn ôl ei holl roddion gwirfodd, y rhai a offrymant i'r Arglwydd yn boethoffrwm;
19 Offrymwch wrth eich ewyllys eich hun, un gwryw perffaith‐gwbl, o'r eidionau, o'r defaid, neu o'r geifr.
20 Nac offrymwch ddim y byddo anaf arno; oherwydd ni bydd efe gymeradwy drosoch.
21 A phan offrymo gŵr aberth hedd i'r Arglwydd, gan neilltuo ei adduned, neu rodd ewyllysgar o'r eidionau, neu o'r praidd, bydded berffaith‐gwbl, fel y byddo gymeradwy: na fydded un anaf arno.
22 Y dall, neu'r ysig, neu'r anafus, neu'r dafadennog, neu'r crachlyd, neu'r clafrllyd, nac offrymwch hwy i'r Arglwydd, ac na roddwch aberth tanllyd ohonynt ar allor yr Arglwydd.