22 Y dall, neu'r ysig, neu'r anafus, neu'r dafadennog, neu'r crachlyd, neu'r clafrllyd, nac offrymwch hwy i'r Arglwydd, ac na roddwch aberth tanllyd ohonynt ar allor yr Arglwydd.
23 A'r eidion, neu yr oen a fyddo gormod neu ry fychain ei aelodau, gellwch ei offrymu yn offrwm gwirfodd; ond dros adduned ni bydd cymeradwy.
24 Nac offrymwch i'r Arglwydd ddim wedi llethu, neu ysigo, neu ddryllio, neu dorri; ac na wnewch yn eich tir y fath beth.
25 Ac nac offrymwch o law un dieithr fwyd eich Duw o'r holl bethau hyn: canys y mae eu llygredigaeth ynddynt; anaf sydd arnynt: ni byddant gymeradwy drosoch.
26 A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd,
27 Pan aner eidion, neu ddafad, neu afr, bydded saith niwrnod dan ei fam; o'r wythfed dydd ac o hynny allan y bydd cymeradwy yn offrwm o aberth tanllyd i'r Arglwydd.
28 Ac am fuwch neu ddafad, na leddwch hi a'i llwdn yn yr un dydd.