1 Daa ghöbt mi dyr Geist eyn d Hoeh und brang mi zo n Oostertoor an n Templ, und vor dönn Toor stuenddnd fümfyzwainzg Mannen. Drunter saah i de Dietwärt Jäsynies Äsursun und Pelyties Beneiennsun.
2 Und er gsait zo mir: "Menscherl, dös seind die Leut, wo für dös gantze Sünddnlöbn in dyr Stat verantwortlich seind.
3 Die steend auf dönn Standpunt: 'So, bald richt myr üns daa wider häuslich ein! Mir seind mir, und dös pässt schoon!'
4 Drum weissag gögn ien, Menscherl; pack an!"
5 Daa überkaam mi dyr Heilige Geist, und er gsait zo mir: "Sag ien: Yso spricht dyr Trechtein: Yso maintß ös also, ös Isryheeler, ös Brüeder! Ja, maintß n ös, i wisset nit, aus wasß ös aushinwolltß?
6 So vil habtß in derer Stat abgmurxt, däß de gantzn Gassn voll seind dyrvon.