1 Yn n Trechtein sein Wort ergieng an mi:
2 Menscherl, willst richtn und dö Stat voller Bluetschuld aburtln? Halt irer non ire Schweinereienn vür!
3 Sag irer: Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: Du Stat, wost s Bluet von deine Leut vergiesst, däß schoen staet dein Ur abglaauffen ist, du, wost dyr Götzn gmacht und di dyrmit gunraint haast,
4 du bist schuldig wordn durch dös Bluet, wost vergossn haast, und unrain durch de Götzn, wost dyr gschnitzt haast. Du haast dyr s selbn zuezschreibn, däß bald mit dir abgraitt werd, was aft dein End ist. Drum mach i di zo öbbs, über was d Haidn recht zannend; de gantze Welt lacht recht dröckig über di.
5 D Leut waiß grad wo dyrbleckend di, weilst ys so arg tribn haast, däß glei +allss z spaet ist.
6 Ayn ieder Isryheeler Herrscher haat diend sein Macht missbraucht, däß yr in dir Bluet vergiesst.