13 drum, sait dyr Herr, mein Got, pack i d Roetem gscheid her, vernicht Mensch und Vih dort und mach s zo ayner Oed. Von Temän hinst Dedän sollnd s in n Krieg umkemmen.
14 Meinn Raach an dyr Roetem überlaaß i yn meinn Volk Isryheel. Die gaand s mit dyr Roetem machen, wie s mein Zorn und Grimm habn will. Dann lernt d Roetem meinn Raach +kennen, sait dyr Trechtein, mein Got.
15 Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: De Pflister habnd si ja ganz schoen austobt und voller Verachtung iener Raachsucht über Judau ausgossn, däß s dönn uraltn Örbfeind enddlich wöggbringend.
16 Drum, sait dyr Trechtein, mein Got, nimm i myr ietz de Pflister vür und rott de Kretter allsand aus, wo non an dyr Küstn übrig seind.
17 An dene röch i mi yso, däß ien Hoern und Seghn vergeet; und dann gaand s dyrkennen, däß i dyr Trechtein bin.