3 und der seght önn Krieg kemmen und warnt s Volk mit n Widerhorn,
4 und öbber hoert zwaar s Horn schalln, achtt aber nit drauf, yso däß yr bei n Krieg drunterkimmt, naacherd ist yr selbn d Schuld an seinn Tood.
5 Er haet s ja ghoert ghaat, ließ si aber nit warnen; also ist yr selbn d Schuld. Laasst yr si aber warnen, naacherd kimmt yr mit seinn Löbn aus.
6 Gspannt aber dyr Wächter önn Krieg und blaast nit und warnt s Volk +nit, und geet aft öbber in n Krieg zgrund, dann geet der zwaar an seiner aignen Sündd zgrund, aber i fordert für sein Bluet Rechnschaft von n Wächter.
7 Waisst, Menscherl, i haan di nömlich zo n Wächter von de Isryheeler gmacht. Wennst öbbs von mir vernimmst, muesst ys vor mir warnen.
8 Wenn i von aynn Gotloosn sag, däß yr weiter mueß, und du warnst önn Schuldignen nit dyrvor, dyrmit yr umstöckt, aft gaat dyr Schuldige wögn seiner Sündd sterbn. Von dir aber fordert i Rechnschaft für sein Bluet.
9 Wennst aber dönn Schuldignen gwarnt haast, däß yr umkeeret, und er tuet s aber nit, naacherd stirbt yr an seiner Sündd, du aber bist aus n Schneider.