20 Drum sait enk dyr Herr, mein Got: I selbn kümmert mi ietz um s Recht zwischn de faistn und magern Schaaf.
21 Weilß enk brötlbrait überall durchhingabätztß und de Schwachn wögggherndltß,
22 drum will i yn meine Schaaf z Hilf kemmen. Ös solltß niemer tuen künnen mit ien, wasß +gern tuetß; nän, i kümmert mi ietz um s Recht zwischn de Schaaf.
23 Für ien sötz i aynn ainzignen Hirtn ein, und der gaat si um ien kümmern, meinn Knecht Dafet. Er gaat s ötzn und iener Hirt sein.
24 I selbn, dyr Trechtein, gaa iener Got sein, und mein Knecht Dafet sollt übe ien reichnen. I, dyr Trechtein, haan gsprochen.
25 I schließ mit ien aynn Fridbund: De wildn Vicher rott i aus in n Land. Aft kan myn in dyr Steppn sicher wonen und eyn n Holz hindan schlaaffen.
26 Sö und allss um meinn Berg umydum gaa i sögnen. I schick önn Rögn, wann s pässt, und der rüert aau an.