6 Ja, s End kimmt; aus ist s! Schoon packt s di an.
7 Ietz seitß dran, Leut von dönn Land. Bald ist s so weit, däß niemer plerrt werd eyn de Hoehn obn; dös haisst, wenn, naacherd vor Trauer!
8 Niemer lang, und i laaß meinn Zorn gögn di aus. Daa zaig i s dyr gscheid; dös taugt myr. I urtlt di ab, wiest ys mit deine Taatn verdient haast, und zal dyr deine gantzn Grauln haim.
9 Daa kenn i nixn, kain Mitlaid und kain Schoonung; nän, du brauchst ys schoon yso. Dös +haast dann von deine Graultaatn! Dann gaatß is kennen, däß enk i weitzig, dyr Trechtein.
10 Ietz ist s so weit, ietz werd s ernst, furchbar ernst. Ie meerer Macht däßß kriegt habtß, um dös selbngrechter seitß wordn.
11 Dös gotloose Gebäu kriegt s mit seinsgleichen z tuen und werd mit de aignen Waffnen gschlagn. Nix bleibt über von ien, von ienn Reichtuem und iener gantzn Pracht und Herrlichkeit.
12 Ja, ietz +ist s aft so weit! Der, wo öbbs kaaufft haat, braucht si niemer freun; und der, wo iem dös umhinlaassn haat, braucht yn seinn Bsiz nit