5 Und i ghoer, wie dyr Trechtein zo de Andern gsait: "Geetß hinter seiner naachhin durch d Stat, und raeumtß auf! Kriegtß non ja kain falschs Mitlaid nity; schoontß niemdd!
6 Alte und Junge, Mädln, Kinder und Weiber solltß weiterraeumen. Aber die mit n Kreuz auf n Hirn rüertß myr fein +nit an! So, fangtß ietz an in n Heiligtuem!" Daa griffend sö syr zeerst de Dietwärt vor n Templ.
7 Er gschafft ien an: "Unraintß önn Templ; machtß d Vorhöf voll Leichnäm! Und von daa aus tuetß drausst weiter."
8 Daa glögnd s loos, und i yllain blib hint. Daa fiel i auf s Gsicht nider und schrir: "Gee, Herr, mein Got, willst n ietz +allss ausrottn, was von Isryheel non übrig ist, wennst deinn Zorn über Ruslham ausschütst?"
9 Daa gmaint yr zo mir: "Mein; Isryheel und Judau habnd schoon so vil auf n Kärbholz +aau. S Land ist ain Mord und d Stat ain Unrecht. Die glaaubnd non aau, dyr Trechtein saegh s nit; er habeb ja s Land verlaassn.
10 Drum kenn i ietz nixn und schoon s niemer. Ienerne Übltaatn laaß i auf ien zruggfalln."
11 Und der Man mit n Leinwytgwand und yn n Schreibzeug eyn n Gürtl dran kaam und gmeldt: "Befelh ausgfüert!"