10 Orduan, besterik gabe, Raguelek emaztea eta ondasunen erdia eman zizkion Tobiasi: morroi-neskameak, idi eta ardiak, asto eta gameluak, janzkiak, dirua eta beste zenbait gauza,
11 eta joaten utzi zien bozkarioz beterik. Tobiasi agur egin zion, esanez: «Ongi ibili, seme! Zeruko Jaunak gida zaitzatela zure emazte Sara eta biok, eta ikus ditzadala hil baino lehen zuen haurrak».
12 Eta bere alaba Sarari esan zion: «Zoaz aitaginarrebagana. Aurrerantzean haiek dituzu aita-ama, bizia eman dizugunok bezalaxe. Zoaz bakean, ene alaba, eta bizi naizen artean zutaz gauza onak entzun ditzadala». Ondoren, agurtu eta joaten utzi zien.
13 Ednak esan zion Tobiasi: «Seme eta senide maitea, gida zaitzala Jaunak etxera, eta bizi nadila Sara eta bion haurrak ikusteko adina! Jaunaren aurrean, zure ardurapean uzten dut gure alaba: ez ezazu nahigabetu zeure bizitza osoan. Ene seme, zoaz bakean! Aurrerantzean ama nauzu ni eta Sara emazte. Izan dezagula denok honelako zoriona bizitza osoan!» Ondoren, besarkatu zituen biak eta joaten utzi zien bozkarioz beterik.
14 Horrela, alai eta pozik abiatu zen Tobias Raguelen etxetik, zeruko eta lurreko Jauna, diren guztien Erregea, goretsiz, bidaia onik egitea eman ziolako. Raguelek esan zion: «Izan dezazula zeure gurasoak bizitza osoan ohoratzeko zoriona!»