6 Amos profetak Betelen kontra esandako profeziaz oroitu nintzen:«Zuen jaiak dolu bihurtuko dituteta zuen abestiak negar-kantu».Eta negar egin nuen.
7 Eguzkia ezkutatzean, hilobia egin eta ehortzi nuen gorpua.
8 Auzokoek barre egiten zidaten, esanez: «Ez du beldurrik! Horrelako zerbaitengatik ibili zitzaizkion agintariak bila, hiltzera kondenatzeko, eta ihes egin zuen. Baina berriro ere hilak hobiratzen ari da».
9 Gau hartan, garbikuntza egin ondoren, etxartera joan eta pareta ondoan etzan nintzen aurpegia estali gabe, bero baitzegoen.
10 Ez nintzen ohartu txolarreak zeudela paretan, nire gainean. Haien zirina, oraindik bero-bero, begietara jausi zitzaidan eta lausotu egin zitzaizkidan begiak. Joan nintzen sendagileengana sendatzera; baina zenbat eta ukendu gehiago eman, hainbat eta gutxiago ikusten nuen lausoarengatik, erabat itsu gelditzeraino. Lau urtez egon nintzen itsu. Nire ahaideak atsekabetuak zeuden niregatik eta Ahikarrek bi urtez mantendu ninduen, Elimaidara joan zen arte.
11 Egoera hartan, Ana, nire emaztea, kanporako ehuna egiten hasi zen.
12 Berak lana bukaturik ematean, nagusiek ordaindu egiten zioten saria. Behin batez, Distros hilaren zazpian, oihala egiten bukatu eta eraman zien nagusiei. Haiek lansari osoa ordaindu eta, gainera, antxumea erregalatu zioten jateko.