18 Amak, negarrez, esan zion Tobiti:—Zergatik bidali duzu gure semea? Bera da geure ondoan dugun laguntza bakarra.
19 Zertarako dirua eta dirua? Ez du ezer ere balio gure semearen aldean.
20 Aski dugu bizitzeko Jaunak eman diguna.
21 Senarrak ihardetsi zion:—Ez kezkatu! Ongi ibiliko da gure semea, bai joatean, bai etortzean. Ikusiko duzu nola itzuliko zaizun onik.
22 Ez kezkatu, ez larritu berarengatik, ene emazte, aingeru ona baitu lagun. Ongi egingo du joan-etorria eta onik itzuliko zaigu.
23 Orduan, amak negar egiteari utzi zion.