2 Egizu intziri, zipres horrek,zedroa erori egin baita,soildu egin dituztezuhaitzik garaienak;egin intziri, Baxango arteok,erori egin baita oihan trinkoa.
3 Intzirika ari dira herrien artzainak,ezereztua baitute beren ospea;orroka ari dira lehoiak,hondatua baitaJordan inguruko edertasuna.
4 Honela dio Jaunak, nire Jainkoak: «Zaindu hiltzeko diren ardiak.
5 Erosleek errudun sentitu gabe hiltzen dituzte; saltzaileek, berriz, honela diote: “Bedeinkatua Jainkoa! Aberasten ari naiz!” Artzainek berek ere ez dute ardien errukirik.
6 Nik ere ez dut errukirik izango lurraldeko bizilagunekin. Hala diot nik, Jaun honek. Gizakia, nor bere artzainaren eta erregearen esku utziko dut; erregeek lurraldea erraustuko dute, eta ez dut inor aterako haien eskuetatik».
7 Orduan, tratulariek hiltzeko zeuzkaten ardien artzain bihurtu nintzen. Bi makila hartu nituen: batari «Edertasun» ezarri nion izena, eta besteari «Batasun», eta artzain hasi nintzen.
8 Hilabete batean hiru artzain kendu nituen; baina haserretu egin nintzen ardien kontra, eta beraiek ere aspertu egin ziren nitaz.