29 Laguna oinetara erori zitzaion, erreguka: “Emadak astia, eta dena ordainduko diat”.
30 Baina hark ezetz. Eta joan eta kartzelan sartu zuen, zorra ordaindu arte.
31 «Gertatua ikusirik, beste zerbitzariak biziki nahigabetu ziren, eta guztiaren berri nagusiari ematera joan ziren.
32 Orduan, nagusiak zerbitzari hari berriro dei egin eta esan zion: “Zerbitzari gaizto hori! Horrenbesteko zorra barkatu diat nik, erregutu didaalako.
33 Ez al huen hik ere heure lagunaz errukitu behar, ni hitaz errukitu nintzen bezala?”
34 Eta, haserre bizitan, zigorpean utzi zuen nagusiak, zor guztia ordaindu arte.
35 «Berdin-berdin egingo dizue zeruko nire Aitak, senideok elkarri bihotzez barkatzen ez badiozue».