7 Guztiz ederra zara, ene laztana,ederra eta akatsik gabea!
8 Zatoz Libanotik, ene emaztegaia, zatoz!Jaitsi zaitez Libanotik,jaitsi Amanako gailurretik,Senir eta Hermon tontorretatik.Utzi lehoien eta panteren mendi-zuloak.
9 Maitemindua nauzu,ene arreba, ene emaztegaia!Maitemindua nauzu zeure begirada bakar batez,bihotz-lotua zeure lepoko kate-bira batez.
10 Zein ederrak zure maite-laztanak,ene arreba, ene emaztegaia!Ardoa baino gozoago dira!Zure ukenduen usaina lurrin guztiak baino gozoago!
11 Zure ezpainei eztia darie, ene emaztegaia;zure mihipean, eztia eta esnea.Zure jantzien lurrinaLibanoko basoen lurrina da,
12 Baratze itxia zara,ene arreba, ene emaztegaia!Baratze itxia eta iturri zigilatua!
13 Paradisu jori zara zu,granadondoak dituzu ematen,emaitzarik zoragarrienak sortzen: