10-11 Bazen israeldarren artean ama israeldarra eta aita egiptoarra zituen gizon bat. Amak Xelomit zuen izena eta Dibriren alaba zen, Dan leinukoa. Behin batez, gizon hark, kanpalekuan israeldar batekin sesioan ziharduela, Jaunaren izena iraindu eta madarikatu zuen. Moisesengana eraman zuten
12 eta zaintzapean utzi, Jaunak berak erabakia adierazi arte.
13 Jaunak agindu zion Moisesi:
14 «Atera kanpalekutik ni madarikatu nauen hori; ezar biezaiote eskua buruan aditu dioten guztiek; gero, hil beza harrika israeldarren elkarte osoak.
15 Israeldarrei, berriz, honako agindu hauek adieraziko dizkiezu:«Jainkoa madarikatzen duenak bere bekatuaren ondorenak jasan beharko ditu: harrika hilko du elkarte osoak.
16 Jaunaren izena iraintzen duenak heriotza-zigorra izango du. Etorkina nahiz bertakoa izan, Jaunaren izena iraintzen duenari heriotza emango diote.
17 «Norbait hiltzen duenak heriotza-zigorra izango du.