1 Honda bedi Samaria, ceren uhercera ekarri duen bere Jaincoa; ezpatatic goan beitez Samariarrac, lehertuac içan beitez hequien haur xumeac, eta urratuac emazte içorrac.
2 Oi Israel, bihur çaite çure Jainco Jaunaren gana, çure tzarqueriac erorraraci çaituenaz gueroztic.
3 Eremotzue çuen hitzac, bihur çaitezte Jaunaren gana eta erroçue: Ecezta çaçu gaizquia oro, onhets onguia, eta guc bihurturen darozquitzugu aratcheac, gure ezpainetaco escainuac.
4 Asurrec ez gaitu salbaturen, çaldien gainera ez gare içanen, eta ez dugu erranen guehiago: Gure escuetaco lanac dire gure jaincoac; ceren urricalduren baitzare çuri diagoçun umeçurçari.
5 Sendaturen ditut horien sakiac, ene ariatic maithaturen ditut; ecen horien gainetic aldaratu da ene hasarrea.
6 Ni içanen naiz hala-nola ihinça; Israel hostaturen da lilia iduri, eta haren errotic gandoa alchaturen da Libangoac beçala.
7 Goraturen dire haren adarrac, haren edertasuna içanen da olibondoarena iduri, eta haren usaina Libangoa beçala.