1 آدم خودخواه با دیگران معاشرت نمیکند و با عقاید درست آنها مخالفت میورزد.
2 شخص احمق برای حکمت ارزش قایل نیست و فقط دوست دارد که خود را دانا نشان بدهد.
3 گناه، ننگ و رسوایی به بار میآورد.
4 سخنان شخص دانا مانند دریا، عمیق است و مانند چشمه، گوارا.
5 طرفداری از شخص مجرمی که حقّ بیگناهی را پایمال میکند، کار درستی نیست.
6 حرفهای آدم احمق او را به مشاجره و کتک خوردن میکشاند.