1 اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:
2 ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.
3 نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.
4 ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،
5 زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.
6 شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،
7 تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.
8 دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.
9 دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.
10 زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.
11 او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.
12 سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.
13 پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.
14 او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.
15 پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.
16 مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.
17 او نیرومند و پرکار است.
18 ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.
19 با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.
20 از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.
21 از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.
22 برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.
23 شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.
24 او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.
25 او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.
26 تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.
27 تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.
28 فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:
29 «تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»
30 جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است.
31 پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.