1 ای فرزند من، به حکمت من توجّه داشته باش و پند و نصیحت مرا گوش کن.
2 آنگاه خواهی دانست که چگونه درست رفتار کنی و سخنان تو نشان خواهند داد که عاقل و دانا هستی.
3 لبهای زن زناکار شاید از عسل شیرین‌تر و بوسه‌هایش از روغن زیتون ملایمتر باشد.
4 امّا در پایان کار غیراز تلخی و درد و رنج چیزی برایت باقی نمی‌گذارد.
5 چنین زنی، انسان را به طرف مرگ می‌کشاند و به انتهای دنیای مردگان می‌اندازد.
6 هرگز در راه راست قدم نمی‌گذارد، بلکه آواره و سرگردان است و خودش این را نمی‌داند.
7 پس ای پسران من، به من گوش کنید و آنچه را که می‌گویم هرگز فراموش نکنید.
8 از این قبیل زنان دوری کنید و حتّی نزدیک خانهٔ آنها هم نروید.
9 مبادا عزّت و احترام خود را از دست داده و در جوانی به دست ظالمان هلاک شوید.
10 مبادا اموال شما نصیب بیگانگان شده و نتیجهٔ یک عمر زحمتتان به هدر رود،
11 گوشت و استخوانهایتان فاسد شوند و در آخر عمر برای خودتان ماتم بگیرید،
12 و به خود بگویید که چرا به پند و نصیحت دیگران گوش ندادم و نخواستم عبرت بگیرم،
13 به سخنان معلّمان خود گوش ندادم و به آنها توجّه نکردم.
14 ناگهان متوجّه شدم که در پیش چشمان مردم رسوا شده‌ام.
15 به زن خود وفادار باش و فقط او را دوست بدار.
16 تا به تو وفادار بماند و به دنبال مردهای دیگر نرود.
17 او فقط مال توست و نباید با مردهای دیگر رابطه داشته باشد.
18 بنابراین، از زن خود که در جوانی با او ازدواج کرده‌ای، لذّت ببر.
19 بگذار او مانند آهوی زیبا و خوش اندام، تو را با عشق و خوشی در آغوش بکشد.
20 ای پسرم، چرا باید عشق خود را به زن دیگری ابراز کنی و چشمانت دنبال زنان شوهردار باشد؟
21 هر جا بروی و هر کاری که انجام دهی، خداوند می‌بیند.
22 گناهان شخص شریر مانند دامی است که خودش در آن گرفتار می‌شود.
23 چون نمی‌تواند جلوی خود را بگیرد، هلاک می‌گردد و نادانی او، او را به گور می‌فرستد.