21 Nuair a chuala Tiomóid go raibh Iúdás ag druidim leis chuir sé uaidh na mná agus na leanaí agus an bagáiste go dtí áit ar a dtugtar Carnaím, mar bhí an láthair sin deacair le gabháil, agus deacair le dul chuici de bharr cúinge na mbealaí go léir.
22 Nuair a fuarthas radharc ar chéad díorma Iúdáis, tháinig eagla agus scéin ar an namhaid le taibhsiú an té úd a fheiceann gach ní, agus theith siad leo agus chuaigh scaipeadh na mionéan orthu i ngach treo, ionas gur minic a ghoin a gcuid fear féin a chéile, agus gur cuireadh rinn claimhte a chéile iontu.
23 Chuir Iúdás tóir orthu le flosc, agus d'imir faobhar claímh ar na peacaigh agus mharaigh suas le tríocha míle fear.
24 Ghabh Dosataes agus Sosapataer agus a gcuid fear Tiomóid féin. D'impigh sé orthu le barr gliocais é a ligean saor mar go raibh tuismitheoirí a bhformhór agus deartháireacha a lán acu, faoina láimh agus gur gearr an mhoill a bheadh orthu gan é.
25 Gheall sé go sollúnta go ndéanfadh sé iad a thabhairt ar ais slán folláin dóibh, agus dhaingnigh sé an gheallúint le mórán briathra; ansin scaoil siad leis ar mhaithe lena mbráithre a fhuascailt.
26 Ansin ghluais Iúdás in aghaidh Charnaím agus theampall Atargaitis, agus bhásaigh fiche cúig mhíle fear.
27 Nuair a bhí an teitheadh curtha aige ar na naimhde sin, agus iad scriosta aige, mháirseáil sé in aghaidh Eafrón, cathair dhaingean mar a raibh Lisias agus slua mór de gach cine ag cur fúthu. Bhí curaidh óga chalma in eagar catha os comhair na mballaí agus rinneadar cosaint chróga; laistigh mar lámh ar gcúl bhí innill chogaidh agus diúracáin go leor.