1 Nuair a bhí Iosrael ina naíonán, bhí grá agam dó,agus ghlaoigh mé mo mhac as an Éigipt.
2 Ach dá mhéad dá nglaoití orthu,is amhlaidh is faide a d'éalaídís [uaim];d'ofrálaidís íobairtí do na Bálaím,agus dhóidís túis i láthair íol.
3 Ach ina dhiaidh sin féin is mise a mhúin siúl d'Eafráim;thógainn suas i mo bhaclainn iad,ach níor aithin siad gur mise a bhí ag tabhairt aire dóibh.
4 Bhínn á dtarraingt chugam féin le srianta daonna,le téada grá chun iad a mhuirniú,mar a dhéanfadh duine a d'ardódh naíonán chun a leicinn;agus chromainn síos chucu chun rud le hithe a thabhairt dóibh.
5 Ach rachaidh siad ar ais go dtí críocha na hÉigipte,agus beidh an Asaír ina rí orthude bhrí gur dhiúltaigh siad filleadh ormsa.
6 Réabfaidh an claíomh roimhe trína gcathracha;scriosfaidh sé a gcuid scaothairí,agus dísceoidh sé iad mar gheall ar a ndroch-chomhairle.
7 Tá claonadh i mo phobal chun iompú uaim;[nuair a ghlaotar orthu] éirí in airde,níl duine díobh a dhíríonn aniar.