1 Agus ar ngérfhéachuin do Phól, ar an gcomhairle, a dubhairt sé, A dháoine agus a bhráithreacha, do rinne misi seirbhís do Dhía an gach uile choinsías mhaith gus an lá a niugh.
2 Achd do aithin Ananías an tárdsagart do na dáoinibh do sheas láimh ris a bhúaladh ar a bhéul.
3 Ann sin a dubhairt Pól risean, Buáilfidh Día thusa, a bhalla fionáolta: an suidheann tú do dhéunamh breitheamhnuis orumsa do réir an dlighe, agus an dtabhuir tú áithne mo bhúaladh a uaghuidh an dlighe?
4 Achd a dubhradar an mhuinntir do sheas láimh ris, An bhfuil tú ag imdheargadh árdsagart Dé?
5 Agus a dubhairt Pól, Ni raibh a fhios agam, a bhráithreacha, gur bhé an tárdsagart é: óir atá sgríobhtha, Ní abeóra tú olc ré úachdarán do phobuil.
6 Agus ar na thuigsin do Phól go raibh cuid aca na Saduchíneachuibh, agus an chuid eile na Bhphairisíneachuibh, do éigh sé a lathair na comhairle, A dháoine agus a bhráithreacha, as Phairisineach misi, mhac Phairisinigh: fá shúil do bheith agam ré heiseirghe na marbh atáim dom éiliughadh.
7 Agus an tan a dubhairt sé so, do éirigh imreasan eidir na Phairisinigh agus na Saduchínigh: agus do roinneadh an coimhthionól.
8 Oír a deirid na Saduichínigh nach bhfuil eiséirighe ann, na aingeal, ná spiorad: achd admhuighid na Phairisínigh íad so uile.
9 Ar a nadhbharsin do tógbhadh gáir mhór: agus ar néirghe do na sgríobuidhibh do tháobh na Bhphairisíneach, do chathaigheadar na naghaidhsean, agus a dubhradar, Ní fhaghmáoidne olc ar bith sa nóglachsa: achd má labhair spiorad nó aingeal ris, na cathuigheamne a naghaidh Dé.
10 Agus an tan do éirigh ceannairce mhór eatarra, deagla go dtairreóngaidís Pól as a chéile, daithin an túachdarán do na saighdiúiribh dul síos, agus a fhúadach as a lár, agus a bhreith don chaisléun.
11 Agus a noidhche na dhiáigh sin do sheas an Tighearna láimh ris, agus a dubhairt sé, Bíodh meisneach mhaith agad, a Phóil: óir do réir mar do rinne tú fíadhnuisi am thimcheallsa a Niarusalém, as mar sin as éigean duit fíadhnuisi dhéunamh sa Róimh.
12 Agus ar néirghe don lá, do chruinnigheadar dream áirighe do na Iúdaighibh a gceann a chéile, agus tugadar mionna, nách iósadís agus nach iobhadís nó go marbhaidís Pól.
13 Agus do bhádar os cionn da fhichead fear do rinne an coimhcheangalso re chéile.
14 Agus ar ndul chum na nárdsagurt agus na sinnsear dóibh, a dubhradar, Tugamairne móid agus mionna, nách blaisfemís ní ar bith no go marbhamaoís Pól.
15 Ar a nadhbharsin íarruidhsi ar a núachdarán do thoil na cómhairle a thabhairt dá bhur láthuir a márach, mar do bhíadh sibh ar ti fios a ghníomharthadh dfagháil ní as iomláine: agus arámáoidne, ullamh chum a mharbhtha, ní as táosga ná thiocfas sé chuguibhsi.
16 Achd an tan do chúaluidh mac deirbhsheathar Phóil na cealga so, tháinic sé agus do chúaidh sé a steach don chaisléun, agus dinnis sé so do Phól.
17 Ann sin ar ngairm áoin do na caiptínibh chuige do Phól, a dubhairt sé, Beir an tógánachsa leachd chum an úachdaráin: óir atá ní aige ré a innisin dó.
18 Agus rug an caiptín an tógánach leis, chum a núachdaráin, agus a dubhairt sé, Do ghoir an príosúnach Pól chuige mé, agus díarr sé orum an tógánach so agá bhfuil ní do inneósadh sé dhuit, do thabhairt chugad.
19 Agus ar mbreith ar láimh a nógánaigh don núachdarán, rug sé leis a leathtáoibh é, agus dfíafruigh sé dhe, Créud atá agad ré a innisin damhsa?
20 Agus a dubhairt an tógánach, Do rinneadar na Iúduighe do choimhairle a íarraidh ortsa Pól do thabhuirt amch a márach chum an choimhthionóil, mar do bheidís ar tí a chéasdugha níos géire.
21 Uime sin na tabhuirsi áonta dhóibh: oír atá ós cionn dá fhichead fear dhíobh a luigheachán air noch thug a mionna, nach íosaidís agus nach ióbhaidís nó go marbhaídís é: agus atáid síad ullamh a nois, ag feitheamh réd ghealladhsa.
22 Agus do léig an túachdarán an tógánach úadh, ar na áithne dhe, Gan a fhios do thabhairt do dhuine ar bith gur fhóillaigh sé na neithesi dhó féin.
23 Agus do goir sé dhá chaiptín airighe chuige, agus a dubhairt sé, Ullmhuighidh dhá chéud saighdiúir rachas go Séasarea, agus deíchneabhar agus trí fichid marcach, agus da chéud do luchd gaéthe, ón trés úair do noidhche amach;
24 Agus mar an gcéudna ullmhuighidh eachruidh iomchórus Pól slán, chum an árdúachdaráin Félics:
25 Agus do sgríobh sé litir an sa bhfoirmse:
26 Beatha agus sláinte ó Chlaudius Lísias chum a nárdúachdaráin ro oidheirc Félics.
27 An tan do bhí an fearso tar éis a ghabhála ag na Iúduighibh, agus íad iar tí a mharbhtha: tháinig misi orrtha le slúagh, agus an tan fúair mé sgéula gur Rómhánach é, do bheanus díobh é.
28 Agus mar bhí a fhonn orum fios sgéul dfagháil créd é an tadhbhar far éiligheadar é, tug mé amach chum a gcomhairlesean é:
29 Do thuig mé gur fá cheasduibh a dtimcheall a ndlighidh féin do héiliughadh é, agus nách raibh coir bháis na bhraighdeanuis ar bith air.
30 Agus an tráth do hinniseadh dhamhsa gur mhián ris na Iúduighibh luigheachán do chur air, do chuir mé ar an mball chugadsa é, agus a dubhairt mé fós ré luchd a éilighthe gach ádhbhar dá mbeith aca air a chur na leith ad fhíadhnuisisi. Slan riot.
31 Uime sin do réir mar do háithnigheadh do na saighdiúiribh; rugadar Pól leó, ann sa noidhche go Hantipatris.
32 Agus lá ar na mhárach do léigeadar do mharcshlúagh dul leisean, agus dfilleadar féin don chaisléun:
33 Agus, a núair rangadar go Séasáréa, agus tugadar an litir do núachdarán, do chuireadar Pól na sheasamh na fhiadhnuisi.
34 Agus tar éis a léighthe do nuachdarán, agus a fhiáfruighe dhesan gá tír dhó. Agus ar naithniughadh gur ab ó Chilíchia é;
35 A dubhairt sé, Eisdfidh mé riot, an tan thiocfuid luchd théilighthe mar an gcéudna. Agus do áithin sé eisean do choimhéud a gcúirt Ióruáigh.