1 Agus an feadh do bhádar ag labhairt ris an bpobal, tangadar na sagairt, agus úachdarán an teampoill, agus na Saducíni ortha,
2 Ag doilgheas go rabhadarsan ag teagasg an phobail, agus ag seanmórughadh a Níosa eiséirghe ó mharbhuibh.
3 Agus do chuireadar lámha ionnta, agus do chuireadar a bpríosún íad go dtáinic ar na mhárach: oír do bhí sé fá a namsin déigheanach.
4 Gidheadh mórán da ccúaluidh an bhríathar do chreideadar; agus do bhí úibhir na ndáoine a dtimcheall chúig míle.
5 Agus tárla ar na mhárach, gur chruinnidheadar a núachdaráin, agus a sinnsir, agus a sgríobuidhe,
6 Agus Annas an tárdsagurt, agus Cáiaphas, agus Eóin, agus Ailecsandar, agus gach a raibh do chineul na nárdsagart, a bhfochair a chéile a Níarusalém.
7 Agus an tan do chuireadar a lár íad, dfíafruigheadar, Créud é an túghdarrás, nó an tainm, as a ndearna sibhse a ní so?
8 Ann sin ar mbeith do Pheadar, ar na líonadh don Spiorad Náomh, a dubhairt sé ríu, A úachdaráin an phobuil, agus a shinnseara-Israél,
9 O atámáoidne a niugh air ar dtabhairt chum ceasda a dtimcheall na máitheasa do rinneadh don duine éagcrúaidh, cionnas do slánnuigheadh é;
10 Bíodh a fhios aguibhse uile, agus ag pobal Israél uile, gur tré ainm Iósa Críosd Nasárrdha, noch do chrochabhairse, noch do dhúisigh Día ó mharbhuibh, as trídsean sheasus an fearso slán an bhur bhfiadhnuísesi.
11 A sí so an chloch úd do bhí fá neimhchion aguibhse a sháora, dá ndearnadh ceann an chuáinne.
12 Agus ní bhfuil slánughadh a neach air bith eile: oír ní bhfuil ainm ar bith eile fáoi neamh ar na thabhairt do dháoinibh, lér ab éidir sinne shlánughadh.
13 Agus an tan thugadar dhá paire dánachd Pheadair, agus Eóin, agus gur thuigeadar a mbeith na ndáoinibh gan fhogluim gan éolus, do ghabh iongantus íad; agus daithneadar, go rabhadar a bhfochair Iósa.
14 Agus ar bhfaicsin a nfir do bhí ar na shlánughadh na sheasamh na bhfochair, ní raibh éainní aca ré rádh na uaghuidh.
15 Achd ar na fhógra dhóibh dul amach as an gcomhairle, diomraidheadar eatorra féin,
16 Ag rádh, Créud do dhéunam ris an muinntirse? Óir go deimhin atá comhartha foillsightheach aca ar na dheanamh agus is follus do gach áon áitigheas á Niárusalem é; agus ní féidir linne a shéuna.
17 Achd deagla leathnuighthe dhó ní as faide a measg an phóbail, toirmisgeam íad go bagrach, fá labhairt feasda sa náinmse ré duinne ar bith.
18 Agus ar na ngairm dhóibh, dáithneadar dhíobh gan labhairt air éanchor agus gan teagusg do dhéunamh a nainm Iósa.
19 Achd ar bhfreagra do Pheadar agus Deóin, a dubhradar ríu, Measuigh féin an córa a bhfíadhnuise Dé, sibhsi deisdeachd ná Día.
20 Oír ní héidir linne gan na neithe do chúalamar agus do chunncamar do labhairt.
21 Agus ar ndéanamh bagair dhoibhsean, do léigeadar úatha íad, mar nach bhfúaradar slighe ar bith chum pionúis do thabhairt dóibh, ar son an phobail: oír thugadar uile glóir do Dhía ar son a neithe do rinneadh ann.
22 Oír do bhí an té air a ndearnadh an comhartha slainte úd, ós cionn dá fhichead bhliadhan dáois.
23 Agus ar na léigean amach, tangadar chum a gcompánách, agus dfoillsigheádar gach a ndubhradar na hárdsaguirt agus ná sinnsir ríu.
24 Agus ar na chlós so dhóibhsean, do thógbhadar súas a ngúth déantoil chum Dé, agus a dubhradar, a Tighearna, is tusa an Día do rinne neamh, agus talamh, agus an fháirge, agus gach a bhfuil ionnta:
25 Noch a dubhairt tré béul Dáibhi do shearbhfhoghantuighe féin, Créud fár lionadar na cineadhacha dfeirg, agus fár smuáineadar na puibleacha neithe díomháoineacha?
26 Do sheasadar ríghthe na talmhan, agus do chruinnigheadar na húachdaráin a bhfochair a chéile, a naghaidh an Tighearna, agus a naghaidh a Chríosd.
27 Oír do chruinnigheadar gan chonntabhairt a bhfochair a chéile, sa chathraighse, Ioruaidh, agus Poinnsius Píoláid, maille ris na Cineadhachuibh, agus ré puibleachaibh Israél, a naghaidh do Mhic náomtha Iósa, noch do óng tú,
28 Do dhéanamh gach neithe dár réumhórdaigh do lámhsa agus do chomhairle a dhéanamh.
29 Agus a nois, a Thighearna, tabhair aire dá mbagur: agus tabhair dod shearbhfhoghantuidhibh féin, do bhríathar a lábhairt maille ré gach uile dhánachd,
30 Ag sineadh do láimhe amach chum leighis; agus comharthadh agus miorbhuileadh do dhéanamh tré ainm do mhic náomtha fein Iósa.
31 Agus ar ndéunamh úrnuighe dhóibh, do chríothnuighe a náit a rabhadar a bhfochair a chéile; agus do líonadh íad uile don Spiorad Náomh, agus do lábhradar bríathar Dé maille ré dánachd.
32 Agus do bhí áon chróidhe agus áon anam amháin ag an druing do chreid: agus ní dúbhairt éainneach aca go madh leis féin áon ní dhá raibh na sheilbh; achd do bhádar na huile neithe comhchoitcheann aca.
33 Agus tugadar na habsduil maille ré cúmhachdaibh móra fíadhnuise eiséirghe an Tighearna Iósa úatha: agus do bhádar grásá móra orrtha uile.
34 Oír ní raibh éainneach eatorra ar a raibh riachdanus: oír an mhéid do bhí na sealbhaigheóiribh fearuinn nó tighthe, ar na réic, do bheirdís lúach na neithe do bhí ar na reac leó,
35 Agus do chuirdís ag cósaibh na nabsdal é: agus do roinntí é ar gach áon do réir a ríachdanuis.
36 Agus ag Ióses, dar ghoireadar na habsdail Barnabas, (sé sin, ar na eidirmhíniughadh, Mac na comhfhurthachda,) ar mbeith dhó na Lebhíte, agus do fhreimh na Sioprus,
37 Ar mbeith go raibh fearann aige, do reac se é, agus tug sé ris an tairgead, agus do chuir sé ag cosaibh na nabsdal é.