1 Agus ar néirghe, as sin dó, táinic sé go críochuibh Iúdea trés an dtáobh thall do Iórdan: agus do chruinnigheadar slúaighte a rís chuige; agus, mar budh ghnáth leis, do theaguisg sé íad a rís.
2 Agus ar dteachd do na Phairisíneachuibh chuige, do fhíafruigheadar dhé, dá theasdughadh, Nar cheaduigheach dfior a bhean do léigean?
3 Achd ar bhfregra dhósan a dubhairt sé ríu, Créd do aithin Máoisi dhibh?
4 Agus a dubhradarsan, Dfulaing Máoisi leitir dhealaighthe do sgríobhadh, agus a leigean.
5 Agus ar bhfreagra Díosa a dubhairt sé ríu, Is ar son chrúais bhur gcroidhesi do sgríobh sé a naithnesi dhíbh.
6 Gidheadh ó thósach an chruthaighthe fear agus bean do rinne Día íad.
7 Ar a nadhbharsin fúicfidh neach a athair agus a mhathair, agus ceangalfuigh sé dha mhnaoi;
8 Agus béid a ráon na náoin fhéoil: ionnas nach días íad as sin a mach, achd éin fhéoil amháin.
9 Ar a nadhbharsin gidh bé ní do cheangail Día ré chéile, na sgáoileadh duine é.
10 Agus a stigh a rís do chuireadar a dheisciobuil ceisd fán ní céudna sin air.
11 Agus a dubhairt seision ríu, Gidh bé ar bith duine léigfios a bhean, agus bhéuras bean eile, do ní se adhaltrannus na haghaidh.
12 Agus má leigeann bean a fear, agus go bpósfadh sí ré fear eile, do ní sí adhaltrannas.
13 Agus tugadar chuige leínibh, do chum go mbeanfadh sé ríu: agus do imdheargadar a dheisciobail an mhuinntir thug léo íad.
14 Achd an tan do chonnairc Iósa sin, do bhí míchéudfaidh aige orrthá, agus a dubhairt sé ríu, Leigidh do na leanbaibh teachd chugamsa, agus na toirmeasgaidh íad: óir is lé na leithéidibh súd flaitheas Dé.
15 A deirim ribh go fírinneach, gidh bé nach géubha rioghachd Dé chuige mar leanabh, nach racha sé a sdeach go brath innti.
16 Agus an tan do ghabh sé chuige íad an a uchd, ar gcur a lámh orrtha, do bheannaigh sé íad.
17 Agus an tan do chúaidh sé a mach ar a tslighidh, do rith óglach chuige, agus do léig sé ar a ghlúinibh dhó é, agus do fhíafruigh sé dhe, A Mhaighisdir mhaith, Créd do dhéuna mé do chum go bhfuighinn an bheatha mharthanach doighreachd?
18 Agus a dubhairt Iósa ris, Créd fá ngoireann tú maith dhíomsa? ní bhfuil éinneach maith, ach Día amhain.
19 A tá fios na naitheantadh agad, Ná déuna adhaltrannus, Ná ndéuna dunmharbhadh, Ná déuna goid, Ná déuna díadhnuisi bréige, Ná déuna mealltóireachd, Onóruigh thathair agus do mháthair.
20 Achd ar bhreagra dhósan, a dubhairt sé ris, A Mhaighisdir, do choimhéud mé íad so uile ó móige.
21 Achd ar bhféuchain Díosa air, tug sé gradh dhó, agus a dubhairt sé ris, A tá én ní duireasbhuidh ort: imthigh, reac a bhfuil agad, agus tabhair do na bochdaibh, agus do ghéubha tú cisde ar neamh: agus tárr, tóg do chros, agus lean misi.
22 Agus do ghabh doilgheas eisean ar son an chomhráidh sin, agus do imthigh sé go tuirseach: óir do bhí iomad saidhbhris aige.
23 Agus an tan do fhéuch Iósa na thimcheall, a dubhairt sé ré na dheisciobluibh, Créd é a dhocamhluighe don mhuinntir agá bhfuil saidhbhrios dul a sdeach go flaitheas Dé!
24 Agus do bhí úathbhás ar a dheisciobluibh tré na bhríathruibh. Agus ar bhfreagra Díosa a rís, a dubhairt sé riú, A chlann, créd é dhocrachd don mhuinntir chuireas a ndóigh a saidhbhreas, dul a sdeach go flaitheas Dé!
25 As fusa do chámhall dul tré chró snáthaide, ná do dhuine shaidhbhir dul a sdeach do flaitheas Dé.
26 Achd do ghabh barrúathbháis íadsan, ag rádh eatorra féin, Máseadh cía is éidir do shlánughadh?
27 Agus ar bhféuchuin Díosa orrtha a dubhairt sé, Ní bhfuil so air chumas do dháoinibh, achd a tá sé ar chumas do Dhía: óir a táid na huile neithe soidhéunta do Dhía.
28 Agus do thionnsgain Peadar a rádh ris, Féuch, do thréigeamairne gach uile ní, agus do leanamar thusa.
29 Achd ar bhfreagra Díosa, a dubhairt sé, A deirim ribh go fírinneach, nach bhfuil éin neach fhuigfeas a thigh, nó a dhearbhráithreacha, nó a dheirbhsheathracha, nó a athair, nó a mháthair, nó a bhean, nó a chlann, nó a dhúthaidh, ar mo shonsa, agus ar son an tsoisgéil,
30 Nach bhfuige sé a chéud oiread a nois ann sa naimsirso, tighthe, agus dearbhraichracha, agus deirbhsheathracha, agus máithreacha, agus clann, agus dúthaidh, maille ré hannró; agus ann sa tsáoghal a tá ag teachd an bheatha mharthannach.
31 Achd a táid móran ar tus bhías fá dheireadh; agus ar deireadh bhias ar tús.
32 Agus do bhádar ar a tslighe ag dul súas go Híerusaleim; agus do bhí Iósa rompa: agus do ghabh iongantus íad; agus agá leanmhuin, do ghabh eagla íad. Agus ar mbreith an dá fhear dhéug dhó a ris, do thionnsgain sé na neithe do theigéumhadh dhó dinnisin dóibh,
33 Oír féuch, a tamaóid ag dul súas go Híarusaléim; agus do bhéarthar Mac an duine dúachdaranuibh na sagart, agus do na sgríobuidhibh; agus béuruid breith bháis air, agus do bhéaruid do na Cineadhachuibh é:
34 Agus do dhéunaid fonámhad fáoi, agus sgíursfuid é, agus géubhaid do shéilidhibh air, agus cuirfid chum báis é: achd éiréochuidh sé a ris an treas lá.
35 Agus tangadar Séumas agus Eóin, mic Shebedé, chuige, ag rádh, A Mhaighisdir, is sí ar dtoil go ndéantá dhúinn gidh bé ní íarrfam ort.
36 Achd a dubhairt seisean ríu, Créd as áill libh misi do dheunamh dhíbh?
37 Agus a dubhradarsan ris, Aontaigh dhúinn go suidhfigh fear aguinn ar do láimh dheis, agus fear eile ar do láimh chli, ad ghlóir féin.
38 Achd a dubhairt Iósa ríu, Ní fios dáoibh créd íartháoi. A néidir libh an cupán ibhimsi dól? Agus bhur mbaisdeadh leis an mbaisdeadh lé a mbaisdear misi?
39 Agus a dubhradarsan ris, Is éidir. Achd a dubhairt Iósa ríu, Go deimhin an cupán ibhimsi iobhtháoisi é; agus an baisdeadh lé a mbaisdear misi, baisdfithear sibhsi leis:
40 Achd suidhe ar mo láimh dheis agus ar mo láimh chli, ní leamsa a thabhairt úaim: achd don dream dar hullmhuigheadh é.
41 Agus an tan do chúaladar an deichneabhar so, do thionnsgnadar míchéadfaidh do dhéunamh ar Shéumas agus air Eóin.
42 Agus ar na ngairm chuige Díosa, a dubhairt sé ríu, A tá a fhios aguibh an mhuinntir agá bhfuil cumhachda ar na Cineadhachaibh go bhfuil tighearnus aca orrtha; agus go mbid a ndáoine mórá tréún orrtha.
43 Achd cheana ní mar sin bhías sé eadruibhsi: achd gidh bé lé nab mian bheith na dhuine mhór bhur meásgsa, bíaidh sé na óglach aguibh.
44 Agus gidh bé aguibh lé nab mían bheith a dtosach, bíodh sé na sheirbhíseach ag cách uile.
45 Oír ní tháinic Mac an duine ionnas go ndéantuigh seirbhís dó, achd do dhéanamh seirbhísi, agus do thabhairt a anma féin mar éiric ar son mhórain.
46 Agus tangadar go Iericó: agus ar nimtheachd dósan agus á dheisciobluibh agus do bhuidhin mhóir as Iericó, do shuidh an dall Bartiméus, mac Thiméus, ar a tslighe ag iarruidh déirce.
47 Agus an tan do chúaliuidh sé gur be Iósa Nasardha do bhí ann, do thionnsgain sé éighmhe, agus a rádh, A Iósa mhic Dhaibhí, déana trócaire orum.
48 Agus do imdheargadar mórán é, do chum go mbíadh sé na thochd: achd is móide do éighmheadh seision sin, A mhic Dhaibhí, déuna trócaire oram.
49 Agus ar seasamh Díosa, a dubhairt sé, eisean do ghairm chuige. Agus do ghoireadarsan an dall, dá rádh ris, Bíodh dóchas maith agad, éirigh; a tá sé dod ghairm.
50 Agus ar dteilgean a bhruit úadh dhosan, do éirigh se, agus táinic sé chum Iósa.
51 Agus ar bhfreagra Díosa a dubhairt sé ris, Créud is mían leachd misi do dhéunamh dhuit? Achd a dubhairt an dall ris, A mhaighisdir, mo radharc aiseag dhamh.
52 Agus a dubhairt Iósa ris, Imthigh; do shlánuigh do chreideamh thú. Agus ar an mball fuair sé a radharc, agus do lean sé Iósa sa tslighe.