1 Agus do thionnsgain sé labhairt ríu a gcosamhlachdaibh. Ag rádh, Do chuir duine áirighthe fíneamhuin, agus do chuir sé fál na timcheall, agus do thochuil sé ionad brúighte an fhióna, agus do thóg sé tor, agus tug sé ar chiós do sgológaibh í, agus do chúaidh sé féin a goigcrích.
2 Agus do chuir sé searbhfhoghantuidhe chum na sgológ na am féin, do chum go bhfuigheadh sé ní do thoradh na fíneamhna ó na sgológuibh.
3 Achd ar mbreith air dhóibhsean, do bhuaileadar, agus do leigeadar úatha folumh é.
4 Agus a rís do chuir sé chuca searbhfhoghantuighe eile; agus ar ngabháíl do clochaibh ar an bhfear sin, do bhriseadar a cheann, agus do chuireadar úatha fá mhíomhodh é.
5 Agus a rís do chuir sé neach eile chuca; agus do mharbhadar an fearsin, agus mórán eile; ag buáladh coda aca, agus ag marbhadh coda eile.
6 Achd do bhí aige fós éun mhac, a mháin ionmhuin, agus do chuir sé éisean mar an gceadna chuca fá dheireadh, ag rádh, Do bhéuruid síad onóir dom mhac.
7 Achd a dubhradar na sgológa eatorra féin, Is é so an toidhre; tigidh, marbhum é, agus budh linn féin an oidhreachd.
8 Agus ar mbreith air, do mharbhadar é, agus do theilgeadar as an bhfíneamhain a mach é.
9 Ar a nadhbharsin créud dhéanas tighearna na fíneamhna? Tiocfaidh sé agus sgriosfuidh sé na sgológa, agus do bhéura sé an fhíneamhuin do dháoinibh eile.
10 An né nár léughabhair an sgriobtúir so; An chloch do dhíultadar na sáoir is í atá air na déanamh na ceann sa chúainne:
11 Is é an Tighearna do rinne so, agus is iongnadh é ann ar súilibhne.
12 Agus do iarradarsan breith air, achd do bhí eagla an phobail orrtha: óir do thuigeadar gur ab na naghaidh féin a dubhairt sé an chosamhlachd sin, agus ar na fhagbhail do imthigheadar rompa.
13 Agus do chuireadar chuige dream airighe do na Phairisíneachuibh agus do mhuinntir Iorúaith, do chum go ngreamóchaidís é an a chaint.
14 Agus an tan tháinic síad, á dubhradar ris, A Mhaighisdir, a tá a fhios aguinne go bhfuil tusa firinneach, agus nach bhfuil cás agad a náonduine: óir ní fhéuchann tú ar phearsuinn na ndáoine, achd múinidh tú slighe Dé do réir ná fírinne: An ceaduigheach cíos do thabhairt do Shéasar, nó gan a thabhairt?
15 An dtiubhrum, no nach dtiubhrum? Agus ar naithne a cceilge dhósan, a dubhairt sé riú, Créd fá ccurtháoi cathughadh oram? Tabhruidh chugam pighinn, dá féuchain.
16 Agus tugadarsan sin léo. Agus a dubhairt seision riu, Cía dár an iomháigh so? Agus cía ré a mbeannan an sgríbhinn? agus a dubhradar ris, Ré Séasar.
17 Agus a bhfreagra Díosa a dubhairt sé ríu, Tabhruidh do shéasar na neithe is lé Séasar, agus do Dhía na neithe is lé Día. Agus do biongnadh léo é.
18 Agus tangadar na Saduichínigh chuige, noch a deir nách bhfuil eiséirghe ann; agus do fhíafruigheadur dhe, ag rádh,
19 A Mhaighisdir, do sgríobh Máoisi dhuinn, Dá bhfaghadh dearbhráthair dhuine ar bith bás, agus do bhfúigfeadh sé a bhean, agus nach bhfuigfeadh sé clann, a dhearbhráthair do ghabháíl a mhná súd chuige, do thógbháíl sleachda dhá dhearbhráthair.
20 Do bhádar móirsheisior dearbhráthar ann: agus tug an cédfhear dhíobh bean, agus ar bhfaghail báis dó, nír fhág sé sliochd.
21 Agus do ghabh an dara fearr chuige í, agus fúair sé bás, agus níor fhág seision fós sliochd: agus an treas fear mar an gcéudna.
22 Agus tugadar an móirsheisear í, agus nír fhagbhadar sliochd: agus tar éis cháich uile fúair an bhean bás mar an gcéadna.
23 Ar a nadhbharsin ann sa neiséirghe, an tan do dhéunuid eiséirghe, cía aca da madh bean í? oír do bhí sí ag an móirsheisior na mnáoi.
24 Agus ar bhfreagra Díosa a dubhairt sé riú, Nach uime so a tá sibh ar seachrán, tré nách bhfuil éolus na sgriobtúirigh aguibh, na cumhachd Dé?
25 Oír an tan éiréochuidh síad ó mharbhuibh, ní thabhruid fir mná, agus no tabharthar mná dfearuibh; achd a táid mar na hainglibh a tá ar neamh.
26 Achd a dtimcheall na marbh, go néireochuid síad arís: an né nár léughabhair a leabhar Mháoisi, cionnas do labhair Día ris ann sa sceich, ag rádh, Is mísi Día Abraham, agus Día Isaac, agus Día Iacob?
27 Ní hé Día na marbh é, achd Día na mbéo: ar a nadhbhársin a tá sibhsé ar seachrán go mór.
28 Agus tháinic neach do na sgríobuidhibh chuca, do chúalaidh ag diosbóireachd íad, agus mar do chonnairc sé gur maith do fhreagair sé íad, dfíafruigh sé dhe, Cía an chéud aithne do na haitheantuibh uile?
29 Agus do fhreagair Iósa é, gurab í an chéud do na huile aitheantuibh, Eísd, a Israél; Ar Dtighearna Día, is áoin Tighearna é:
30 Ar a nadhbharsin Gráidheíchuidh tú an Tighearna do Dhía féin as do chroidhe uile, agus as thanum uile, agus as thíntinn uile, agus as do bhrígh uile: ag so an chéudaíthne.
31 Agus is cósmhuil ría so, an dara haithne, Gráidhéochuidh tú do chomharsa mar thú féin. Ní bhfuil áithne eile ann is mó ná íad so.
32 Agus a dubhairt an sgríobuidhe ris, Is maith, a Mhaighisdir, a dubhairt tú an fhírinne: as éin Día a tá ann; agus ní bhfuil atharrach ann achd é féin:
33 Agus a ghrádhughadh as a gcroidhe uile, agus as a tuigsin uile, agus as a nanum uile, agus as a mbrígh uile, agus an chomharsa do ghrádhughadh mar é féin, is mó sin ná na huile íodhbartha agus ofráil.
34 Agus an tan do chonnairc Iósa gur thuigseach do fhreagair sé, a dubhairt sé ris, Ní fada ó fhlaitheas Dé atá tú. Agus níor lamh éinneach ó sin súas ceisd do chur air.
35 Agus ar bhfreagrá Díosa a dubhairt sé, ag teagasg ann sa teampoll, Cionnas a deirid na sgríobuidhe gur ab é Criosd mac Dháibhi?
36 Oír a dubhairt Dáibhi féin tríd an Spíorad Náomh, A dubhairt an TIGHEARNA rém Thighearnasa, Suidh ar mo láimh dheis, no go gcuire mé do námhaid na sdól fád chosuibh.
37 Ar a nadhbharsin goiridh Dáibhí féin a Thighearna dhe; agus cionnas a tá sé na mhac aige? Agus do éisd cudeachda mhor go fonnmhar ris.
38 Agus a dubhairt sé ríu an a theagasg, Coimhéuduidh sibh ó na sgríobuidhibh, lé nab ionmhuin siobhal a gculadhaibh fada, agus fáiltighe dfagháil ar na margaidhibh.
39 Agus na céud ionuid suidhe ann sna sínagógaibh, agus tús suidhe súas ar na féusdaighibh:
40 Noch shluigeas tighe na mbaintreabhach, agus sin fós ar sgáth bheith go fada ag úrnuighe: do gheubhuid so an breitheamhnus is truime.
41 Agus an tan do shuidh Iósa as comhair ionad coimhéuda an chisde, tug sé dhá aire cionnas do chuireadh an pobal ionmhuis ann: agus do chuireadar mórán do dháoinibh saidhbhre mórán ann.
42 Agus ar dteachd do bhaintreabhaigh bhochd áirighe, do theilg sí ann dhá phíosa beaga do ní feóirlinn.
43 Agus ar ngairm a dheisciobail dó, a dubhairt sé riu, Go fírinneach a deirimsi ribh, Gur ab mó do chuir an bhainntreabhach bhochd so ann sa chisde, ná cách uile do chuir ní ann:
44 Oír is don ní do bhí diomarcaigh aca do chuireadarsan uile ann; acht do chuir sí so ann dhá dáibhreas féin, a ráibh aice.