29 Achd ar bhfreagra Díosa, a dubhairt sé, A deirim ribh go fírinneach, nach bhfuil éin neach fhuigfeas a thigh, nó a dhearbhráithreacha, nó a dheirbhsheathracha, nó a athair, nó a mháthair, nó a bhean, nó a chlann, nó a dhúthaidh, ar mo shonsa, agus ar son an tsoisgéil,
30 Nach bhfuige sé a chéud oiread a nois ann sa naimsirso, tighthe, agus dearbhraichracha, agus deirbhsheathracha, agus máithreacha, agus clann, agus dúthaidh, maille ré hannró; agus ann sa tsáoghal a tá ag teachd an bheatha mharthannach.
31 Achd a táid móran ar tus bhías fá dheireadh; agus ar deireadh bhias ar tús.
32 Agus do bhádar ar a tslighe ag dul súas go Híerusaleim; agus do bhí Iósa rompa: agus do ghabh iongantus íad; agus agá leanmhuin, do ghabh eagla íad. Agus ar mbreith an dá fhear dhéug dhó a ris, do thionnsgain sé na neithe do theigéumhadh dhó dinnisin dóibh,
33 Oír féuch, a tamaóid ag dul súas go Híarusaléim; agus do bhéarthar Mac an duine dúachdaranuibh na sagart, agus do na sgríobuidhibh; agus béuruid breith bháis air, agus do bhéaruid do na Cineadhachuibh é:
34 Agus do dhéunaid fonámhad fáoi, agus sgíursfuid é, agus géubhaid do shéilidhibh air, agus cuirfid chum báis é: achd éiréochuidh sé a ris an treas lá.
35 Agus tangadar Séumas agus Eóin, mic Shebedé, chuige, ag rádh, A Mhaighisdir, is sí ar dtoil go ndéantá dhúinn gidh bé ní íarrfam ort.