12 marang para tukang batu lan para tukang natah watu. Dhuwit mau uga kanggo tuku kayu lan watu kang bakal ditatahi kanggo ing padalemaning Sang Yehuwah, sabanjure dhuwit iku kawetokake kanggo sakehing kapreluan gegayutan karo anggone ndandani padaleman.
13 Nanging dhuwit kang kaladekake marang padalemaning Sang Yehuwah iku ora kanggo gawe bokor selaka, lading, bokor panyiraman, kalasangka, utawa sadhengaha piranti emas lan selaka kang kanggo padalemaning Sang Yehuwah,
14 nanging iku dipasrahake marang para tukang kanggo ndandani padalemaning Sang Yehuwah.
15 Sawuse mangkono wong kang padha dipasrahi dhuwit supaya diwenehake marang tukang-tukang iku, ora dipundhuti petungan, amarga kabeh iku padha nyambut gawe kalawan temen.
16 Nanging dhuwit kurban dhendha lan dhuwit kurban pangruwating dosa iku ora kaladekake marang ing padalemaning Sang Yehuwah, kabeh iku dadi pandumaning para imam.
17 Nalika samana Sang Prabu Hazael, ratu ing nagara Aram nglurug perang menyang ing Gat, kang banjur kena karebat. Sang Prabu Hazael tumuli kagungan karsa arep nempuh Yerusalem,
18 nanging Sang Prabu Yoas, ratu ing Yehuda, nuli mundhut sakehe pisungsung suci kang wus kasucekake dening para leluhure, yaiku Sang Prabu Yosafat, Sang Prabu Yoram lan Sang Prabu Ahazia, para ratu ing Yehuda, lan pisungsung-pisungsunge piyambak kang suci, uga emas kang ana ing gedhong pasimpenan ing padalemaning Sang Yehuwah lan kang ana ing kraton, iku kabeh dikintunake marang Sang Prabu Hazael, ratu ing Aram, temah Sang Prabu Hazael ora sida nglurug menyang ing Yerusalem.