9 Sang Prabu ing Asyur iya karsa mirengake panyuwune lan banjur nglurug menyang ing Damsyik; Damsyik diejegi, para pendhudhuke padha diboyongi menyang ing Kir, dadi tawanan, dene Sang Prabu Rezin disedani.
10 Sawuse mangkono Sang Prabu Akhas tindak manggihi Sang Prabu Tiglat-Pileser, ratu ing Asyur, menyang ing Damsyik. Bareng Sang Prabu Akhas mirsa misbyah kang ana ing Damsyik, tumuli ngintuni marang Imam Uria ukuran lan gambar wewujudane misbyah mau, plek manut panggawene.
11 Imam Uria iya yasa misbyah kang mangkono iku, ngepleki katrangan kang dikintunake Sang Prabu Akhas saka ing Damsyik. Kaya mangkono Imam Uria anggone gawe nalika ngarepake rawuhe Sang Prabu Akhas saka ing Damsyik.
12 Bareng Sang Prabu wus kondur saka ing Damsyik, banjur mirsani misbyah mau: Sang Prabu nuli nyelaki misbyah iku, banjur minggah,
13 mbesmi kurban obaran lan kurban dhaharan, ngesokake kurbane unjuk-unjukan ing misbyah kono, sarta nyirami getih kurban keslametan ana ing misbyah iku.
14 Nanging Sang Prabu banjur dhawuh supaya misbyah tembaga kang ana ing ngarsane Pangeran Yehuwah kasingkirake saka ing ngarepe padalemaning Sang Yehuwah, saka ing antarane misbyah anyar lan padaleman mau, lan supaya kadekekna ing salore misbyah anyar.
15 Sang Prabu Akhas tumuli dhawuh marang Imam Uria: “Kurbane obaran esuk lan kurbane dhaharan sore obongen ana ing misbyah gedhe iku, uga kurban obaran lan kurbane dhaharan ratu, sarta kurbane obaran, kurbane dhaharan lan kurban-kurbane unjuk-unjukan rakyat sanagara kabeh; apa maneh kabeh getih kurban obaran lan kabeh getih kurban sembelehan iku sokna ana ing kono. Nanging misbyah tembaga iku urusaningsun.”