14 Imam Agung Hilkia, Ahikam, Akhbor, Sang Safan lan Asaya banjur padha tindak manggihi nabi-wanita, yaiku nabi Hulda, garwane Sang Salum bin Tikwa bin Harhas, abdi-dalem reksa-busana. Nabi iku dedalem ana ing Yerusalem, ing pekampungan anyar. Para utusan padha mratelakake preluning kautus.
15 Nabi Hulda mangsuli: “Makaten pangandikaning Pangeran Yehuwah, Gusti Allahipun Israel: Matura marang kang ngutus sira kabeh sowan ing ngarsaningSun! Mangkene pangandikane Pangeran Yehuwah:
16 Lah Ingsun bakal ndhatengake bilai marang panggonan iki lan marang wong kang padha manggon ing kene, yaiku sakehing pangandika ing kitab kang wus kawaos dening ratuning Yehuda,
17 amarga padha ninggal Ingsun, lan padha nyaosake kurban kang kaobong marang allah liyane, kang sedyane gawe gerahing panggalihingSun, sarana sakehing gegaweaning tangane. Awit saka iku bebenduningSun benter mangalad-alad marang panggonan iki lan ora bakal sirep-sirep.
18 Nanging marang ratu ing Yehuda kang ngutus marang sira kabeh supaya nyuwun pitedahe Pangeran Yehuwah iku, sira matura mangkene: Makaten pangandikaning Pangeran Yehuwah, Gusti Allahipun Israel: Tumrap pangandika kang wus sira rungu iku,
19 sarehne sira wus nalangsa lan wus ngesorake awakira ana ing ngarsaning Sang Yehuwah nalika sira krungu bab paukuman kang Sunpangandikakake tumrap panggonan iki lan kang padha manggon ing kene, yaiku manawa bakal padha dadi pagiris lan dadi ipat-ipat, sarta ing sarehne sira nyuwek-nyuwek panganggonira lan nangis ana ing ngarsaningSun, tuwin Ingsun iya wus midhangetake iku, -- makaten pangandikaning Sang Yehuwah, --
20 mulane lah sira bakal Suntunggilake kalawan para leluhurira lan sira bakal kapetak ing pakuburanira kalawan tentrem, apadene mripatira ora bakal nyumurupi sakehing kasangsaran kang bakal Sundhatengake ana ing panggonan iki.” Para utusan mau iya banjur padha ngaturake wangsulan iku marang Sang Nata.