8 Imam Agung Hilkia nuli ngandika marang Sang Safan, sekretarise mau: “Kula manggih Kitab Toret punika wonten ing padalemaning Pangeran Yehuwah!” Imam Agung Hilkia nuli maringake kitab iku marang Sang Safan, banjur diwaos.
9 Sawuse iku Sang Safan, sekretaris mau, tumuli lumebet sowan ing ngarsane Sang Nata, ngaturake pawarta bab iku, unjuke: “Para abdi dalem punika sampun sami nampeni sadaya arta ingkang wonten ing padalemaning Sang Yehuwah, ingkang lajeng sampun kapasrahaken dhateng ing tanganipun para ingkang kawajiban rumeksa padaleman punika.” Sang Safan, sekretaris iku,
10 uga munjuk marang Sang Nata: “Imam Hilkia maringi kitab punika dhumateng kawula.” Sang Safan nuli maos kitab iku ana ing ngarsane Sang Prabu.
11 Bareng Sang Nata wus midhangetake pangandika ing Kitab Toret iku, banjur nyuwek-nyuwek pangagemane.
12 Sang Prabu tumuli paring dhawuh marang Imam Agung Hilkia, marang Ahikam bin Safan, marang Akhbor bin Mikha, marang Sang Safan, sekretaris mau, lan marang Asaya, abdining Sang Nata, pangandikane:
13 “Sira padha mangkata, ingsun, rakyat lan wong ing Yehuda kabeh padha suwunna pitedahing Sang Yehuwah bab pangandika ing kitab kang ketemu iki, amarga bebenduning Sang Yehuwah marang kita benter mulad-mulad nggegirisi, awit para leluhur kita padha ora ngrungokake marang pangandika ing kitab iki, ora padha tumindak ngepleki apa kang katulis ing kitab iki.”
14 Imam Agung Hilkia, Ahikam, Akhbor, Sang Safan lan Asaya banjur padha tindak manggihi nabi-wanita, yaiku nabi Hulda, garwane Sang Salum bin Tikwa bin Harhas, abdi-dalem reksa-busana. Nabi iku dedalem ana ing Yerusalem, ing pekampungan anyar. Para utusan padha mratelakake preluning kautus.