31 Арамејскиот цар им нареди на заповедниците на воените коли: „Не напаѓајте ни на мал ни на голем, туку единствено на израелскиот цар!”
32 Кога заповедниците на бојните коли го здогледаа Јосафата, рекоа: „Тоа е израелскиот цар!” И тргнаа во бој кон него. А Јосафат извика.
33 А кога заповедниците на бојните коли видоа дека тој не е израелскиот цар, се свртија од него.
34 Еден без размислување го оптегна лакот и го погоди со стрелата израелскиот цар меѓу набраницата на појасот и оклопот. Царот му рече на возачот: „Заврти, извади ме од бојот, зашто не ми е добро.”
35 Во оној ден бојот беше сè пожесток, ама царот се држеше исправено во бојната кола спрема Арамејците. А навечер умре. Крвта од раната се излеа по колата.
36 При зајдисонце екна глас низ логорот: „Секој во својот град и секој во својата земја!
37 Царот загина!” Отидоа во Самарија и го закопаа царот во Самарија.