15 Songarane, Asaf-sønene, stod på staden sin, så som David, Asaf, Heman og Jedutun, sjåaren åt kongen, hadde fastsett, og portvaktarane stod ved kvar sin port. Dei trong ikkje gå frå tenesta si; for brørne deira, dei andre levittane, laga til åt dei.
16 Såleis kom heile tenesta for Herren i sitt rette lag den dagen, og dei heldt påskehelg og bar fram brennoffer på Herrens altar, som kong Josjia hadde sagt føre.
17 Dei israelittane som var til stades den gongen, heldt påske og høgtida usyrdebrødshelga i sju dagar.
18 Ei slik påskehelg hadde ikkje vore halden i Israel sidan den tid då profeten Samuel levde. Ingen av Israels kongar hadde halde ei såvoren påskehelg som den Josjia no høgtida saman med prestane og levittane, heile folket i Juda, dei frå Israel som var til stades, og Jerusalems-buane.
19 Det var fyrst i det attande styringsåret åt Josjia at ei slik påskehelg vart halden.
20 Ei tid etter at alt dette hadde hendt, og Josjia hadde sett templet i stand, gjorde Neko, kongen i Egypt, ei hærferd til Karkemisj ved Eufrat. Og Josjia drog ut imot han.
21 Då sende Neko bod til han og sa: «Kva har eg med deg å gjera, du Juda-konge? Det er ikkje deg eg dreg ut imot i dag, men det kongehuset som eg støtt ligg i strid med; og Gud har sagt at eg skal skunda meg. Set deg ikkje opp mot Gud, som er med meg. Elles kjem han til å tyna deg.»