1 Som no muren var bygd, og eg hadde sett inn dørene, vart portvaktarane, songarane og levittane sette til yrket sitt.
2 Til å stå for styret i Jerusalem sette eg Hanani, bror min, og saman med han Hananja, borghovdingen. For han var ein påliteleg mann og ottast Gud meir enn dei fleste.
3 Eg sa til dei: «Portane i Jerusalem skal ikkje opnast før sola står høgt på himmelen; og før sola glader, skal dørene stengjast og låsast. De skal ta nokre av Jerusalems-buane og setja dei til å halda vakt, somme på dei ulike postane og somme utanfor sine eigne hus.»
4 Byen hadde vide grenser, men dei som budde der, var få, og husa var endå ikkje oppattbygde.