1 I vreide dekkjer Herrendotter Sion med mørke skyer!Han har kasta Israels prydnadfrå himmelen ned på jorda.Sin fotskammel kom han ikkje i hugpå sin vreidedag.Bet ב
2 Herren slukte beitemarkene i Jakob,han sparte ingen av dei.I sinne reiv han nedkvar festning hos dotter Juda,jamna dei med jorda,vanæra riket og hovdingane.Gimel ג
3 I brennande vreide hogg han avkvart horn i Israel.Han heldt høgre handa tilbakedå fienden kom.I Jakob brann han som ein flammande eldsom øydde alt omkring seg.Dalet ד
4 Som fienden spente han bogen,stod klar med si høgre hand,som motstandaren drap hanalt som gav auget glede.Han auste harme ut som eldover teltet til dotter Sion.He ה
5 Herren vart ein fiende.Han slukte Israel,slukte alle borgene,gjorde ende på festninganeog dunga dotter Juda nedmed sorg og sut.Waw ו
6 Han raserte si hyttesom ein snøyer ein hage,gjorde ende på høgtidsstaden. Herren lèt høgtid og sabbat bli gløymde i Sion.I harme og vreide har hanforakta konge og prest.Zajin ז
7 Herren støytte sitt altar bort,vraka sin heilagdom.Borgmurane i byengav han i fiendens hender.Dei ropa høgt i Herrens hussom på ein høgtidsdag.Het ח
8 Herren sette seg føreå øydeleggja muren rundt dotter Sion.Han strekte målesnora og reiv ned,lét ikkje handa liggja.Slik lét han voll og mur sørgja.Begge fall.Tet ט
9 Portane har sokke i jorda.Bommane har han brote sund.Konge og stormenn er i framandt land.Det finst inga lov,sjølv ikkje profetanefår syn frå Herren.Jod י
10 Dei eldste i Sionsit tause på jorda.Dei har kasta støv på hovudet,kledd seg i sekkestrie.Jentene i Jerusalembøyer hovudet mot jorda.Kaf כ
11 Auga er såre av gråt,magen er uroleg,gallen er helt ut på jorda.Folket, mi dotter, er knust,småborn og spedborn forgårpå gatene i byen.Lamed ל
12 Dei spør mødrene sine:«Kvar er brød og vin?»Dei sig om som var dei sårapå gatene i byen,livet ebbar utpå mors fang.Mem מ
13 Kva skal eg seia til deg,kva liknar du, dotter Jerusalem?Kva skal eg likna deg med, dotter Sion,for å trøysta deg, unge jente?Skaden din er stor som havet,kven kan lækja deg?Nun נ
14 Det profetane dine såg,var berre løgn og blendverk.Dei viste deg ikkje di skuld,vende ikkje din lagnad.Bodskapen deira kom fråfalske, forførande syn.Samek ס
15 Alle som går forbi deg,slår hendene saman,dei plystrar og rister på hovudetav dotter Jerusalem.Var det om denne byen folk sa:Fullkomen i venleik, ei glede for heile jorda?Pe פ
16 Alle fiendargapar mot deg.Dei plystrar hånleg og skjer tenner.Dei seier: Vi har slukt henne.Dette er dagen vi venta på;endeleg fekk vi sjå han!Ajin ע
17 Herren har gjort som han tenkte,han har oppfylt ordet sitt,det han har kunngjort frå gammal tid.Han reiv ned utan skånsel,lét din motstandar gleda segog lyfte hornet til fienden.Tsade צ
18 Hjartet ropar til Herren.Lat tårene renna som bekker,du mur rundt dotter Sion,både dag og natt!Unn deg ikkje kvile,lat ikkje auget få ro!Qof ק
19 Stå opp, rop høgt om natta,rop ved kvar nattevakt.Aus hjartet ditt ut som vatnfor Herrens andlet.Lyft hendene til hanfor livet til småborna dine,som forgår av svoltpå alle gatehjørne.Resj ר
20 Sjå, Herre,sjå kven du har gjort dette med!Skal kvinner eta borna sine,småborna dei ber på armen?Skal prest og profet bli drepnei Herrens heilagdom?Sjin ש
21 Unge og gamle liggpå bakken ute i gatene.Mine unge jenter og gutarhar falle for sverd.Du drap dei på din vreidedag,du slakta utan skånsel.Taw ת
22 Slik du samlar folket ein høgtidsdag,kalla du saman redsler frå alle kantar.Ingen slapp unna, ingen overlevdepå Herrens vreidedag.Dei eg hadde bore og fostra,gjorde fienden ende på.