1 Fillimi i ungjillit të Jezu Krishtit, Birit të Perëndisë.
2 Ndodhi sikurse është shkruar te profeti Isaia: Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim përpara teje, që të përgatisë udhën tënde.
3 Ai është zëri që thërret në shkretëtirë: bëni gati udhën për Zotin, drejtoni shtigjet e tij.
4 Gjon Pagëzori doli në shkretëtirë dhe u predikonte njerëzve të pendoheshin e të pagëzoheshin, që t’u faleshin mëkatet.
5 Njerëz nga e gjithë krahina e Judesë dhe të gjithë banorët e Jerusalemit shkonin tek ai dhe pagëzoheshin prej tij në lumin Jordan, duke rrëfyer haptazi mëkatet e tyre.
6 Gjoni ishte i veshur me një rrobë prej leshi deveje, mbante një brez lëkure rreth ijëve dhe hante karkaleca e mjaltë të egër.
7 Ai predikonte e thoshte: «Pas meje vjen ai që është më i fortë se unë, të cilit nuk jam i denjë të ulem as për t’i zgjidhur lidhëset e sandaleve.
8 Unë ju pagëzova me ujë, ndërsa ai do t’ju pagëzojë me Shpirtin e Shenjtë».
9 Gjatë atyre ditëve Jezui erdhi nga Nazareti i Galilesë dhe u pagëzua prej Gjonit në Jordan.
10 Menjëherë, ndërsa po dilte nga uji, pa qiejt që po hapeshin dhe Shpirtin e Shenjtë si një pëllumb duke zbritur mbi të.
11 Atëherë u dëgjua një zë nga qielli: «Ti je Biri im i dashur. Me ty jam i kënaqur».
12 Menjëherë Shpirti i Shenjtë e çoi Jezuin në shkretëtirë.
13 Ai qëndroi në shkretëtirë dyzet ditë, i tunduar nga Satani. Rrinte me egërsira dhe engjëjt i shërbenin.
14 Pas arrestimit të Gjonit, Jezui shkoi në Galile, ku predikonte ungjillin e Perëndisë
15 dhe thoshte: «Erdhi koha, mbretëria e Perëndisë është afër; pendohuni dhe besoni në ungjill».
16 Ndërsa po kalonte bregut të Liqenit të Galilesë, Jezui pa Simonin dhe Andrean, vëllanë e Simonit, që po hidhnin rrjetat në liqen. Ata ishin peshkatarë.
17 Jezui u tha: «Ejani pas meje dhe unë do t’ju bëj peshkatarë njerëzish».
18 Ata lanë menjëherë rrjetat dhe shkuan pas tij.
19 Pak më tutje Jezui pa Jakobin, birin e Zebedeut, dhe Gjonin, vëllanë e tij, që ishin në varkë duke qepur rrjetat
20 dhe i thirri menjëherë. Ata lanë në varkë Zebedeun, atin e tyre, bashkë me shërbëtorët dhe shkuan pas tij.
21 Pastaj shkuan në Kafarnaum dhe menjëherë, ditën e shtunë, Jezui hyri në sinagogë e filloi të mësonte njerëzit.
22 Ata mahniteshin nga mësimi i tij, se i mësonte me autoritet dhe jo si skribët.
23 Në sinagogë ishte një njeri i pushtuar nga një shpirt i ndyrë,
24 që filloi të thërrasë: «Çfarë ke me ne, o Jezu i Nazaretit? A ke ardhur të na shkatërrosh? Unë e di kush je: ti je i Shenjti i Perëndisë».
25 Por Jezui e qortoi e i tha: «Hesht e dil prej tij!».
26 Shpirti i ndyrë doli prej tij, duke e shkundur dhe duke thirrur me zë të lartë.
27 Të gjithë u mahnitën dhe pyesnin njëri-tjetrin: «Ç’është kjo? Një mësim i ri, i dhënë me autoritet! Ai urdhëron deri edhe shpirtrat e ndyrë dhe ata i binden».
28 E sakaq fama e tij u përhap kudo nëpër rrethinat e Galilesë.
29 Kur doli nga sinagoga, Jezui shkoi menjëherë në shtëpinë e Simonit e të Andreas, bashkë me Jakobin e Gjonin.
30 Sapo hyri, i treguan për vjehrrën e Simonit, që dergjej në shtrat me ethe.
31 Ai iu afrua, e mori për dore dhe e ngriti. Atëherë atë e lanë ethet dhe filloi t’u shërbente.
32 Në mbrëmje, në perëndim të diellit, sollën tek ai të gjithë të sëmurët dhe të pushtuarit nga djalli.
33 I tërë qyteti ishte mbledhur te dera.
34 Jezui shëroi shumë veta që vuanin nga sëmundje të ndryshme dhe dëboi shumë djaj. Ai nuk i lejonte djajtë të flisnin, sepse ata e dinin kush ishte.
35 Në mëngjes herët, shumë kohë përpara se të agonte, Jezui u ngrit e shkoi në një vend të shkretë për t’u lutur.
36 Simoni dhe të tjerët që ishin me të shkuan pas tij,
37 e gjetën dhe i thanë: «Të gjithë po të kërkojnë».
38 Ai u tha: «Le të shkojmë më tej në fshatrat e tjera, që të predikoj edhe atje, sepse për këtë gjë kam ardhur».
39 Dhe shkonte nëpër gjithë Galilenë, duke predikuar në sinagogat e tyre dhe duke dëbuar djajtë.
40 Një i lebrosur shkoi tek ai dhe, duke iu përgjëruar e duke i rënë në gjunjë, i tha: «Po të duash, ti mund të më pastrosh».
41 Jezui ndjeu dhembshuri, shtriu dorën, e preku dhe i tha: «Dua. Pastrohu!».
42 Dhe lebra e la menjëherë e ai u pastrua.
43 Jezui e largoi menjëherë dhe e urdhëroi rreptësisht:
44 «Mos i trego njeriu, por shko paraqitu te prifti dhe kushto për pastrimin tënd atë që ka urdhëruar Moisiu. Kjo do t’u shërbejë si dëshmi».
45 Por sapo doli, ai filloi të hapte fjalë e ta shpallte këtë gjë, saqë Jezui nuk mundi të hyjë më haptas në qytet, por qëndroi jashtë nëpër vende të shkreta. Dhe njerëzit vinin tek ai nga çdo anë.