1 Në mëngjes herët kryepriftërinjtë së bashku me pleqtë, skribët dhe gjithë sinedrin, pasi u këshilluan, e lidhën Jezuin, e morën dhe ia dorëzuan Pilatit.
2 Pilati e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?».Jezui iu përgjigj: «Ti vetë po e thua».
3 Ndërkaq kryepriftërinjtë e padisnin për shumë gjëra.
4 Dhe Pilati e pyeti përsëri: «Nuk po jep asnjë përgjigje? Shiko për sa gjëra po të padisin».
5 Por Jezui nuk iu përgjigj për asgjë, gjë që e çuditi shumë Pilatin.
6 Për çdo festë Pashke Pilati lironte një të burgosur sipas kërkesës së turmës.
7 Një njeri që quhej Baraba gjendej në burg bashkë me disa kryengritës të tjerë, që kishin bërë një vrasje në një kryengritje.
8 Atëherë erdhi turma dhe filloi t’i kërkonte Pilatit atë që ai e kishte zakon të bënte për ta.
9 Pilati i pyeti: «A doni t’ju liroj mbretin e judenjve?».
10 Sepse ai e kishte kuptuar se kryepriftërinjtë ia kishin dorëzuar Jezuin nga smira.
11 Por kryepriftërinjtë e nxitën turmën që në vend të tij të lironte Barabën.
12 Pilati u tha përsëri: «Atëherë çfarë doni të bëj me atë që e quani mbret të judenjve?».
13 Ata thirrën përsëri: «Kryqëzoje!».
14 Por Pilati u tha: «Përse, ç’të keqe ka bërë?». Atëherë ata thirrën edhe më fort: «Kryqëzoje!».
15 Kështu Pilati, për të kënaqur turmën, liroi Barabën dhe, pasi e fshikulluan Jezuin, e dorëzoi që ta kryqëzonin.
16 Atëherë ushtarët e morën Jezuin dhe e futën në oborrin e pallatit, domethënë në pretorium dhe mblodhën gjithë kohortën.
17 E veshën me një mantel të purpurt dhe, pasi thurën një kurorë me gjemba, ia vunë në kokë.
18 Pastaj filluan t’i thoshin: «Të përshëndesim, o mbreti i judenjve!».
19 E godisnin në kokë me kallam, e pështynin dhe duke rënë në gjunjë, përkuleshin para tij.
20 Pasi e tallën, ia hoqën mantelin e purpurt dhe e veshën me rrobat e veta. Pastaj e nxorën jashtë për ta kryqëzuar.
21 Atëherë detyruan një kalimtar që po kthehej nga ara, një farë Simoni nga Kirena, i ati i Aleksandrit dhe i Rufit, të mbartte kryqin e Jezuit.
22 Kështu e çuan Jezuin në vendin e Golgotës, që do të thotë ‘Vendi i Kafkës’
23 dhe i dhanë verë të përzier me mirrë, por ai nuk e mori.
24 Pastaj e kryqëzuandhe hodhën shortpër të ndarë rrobat e tij,që të shihninçfarë do t’i binte secilit.
25 Ishte ora nëntë e mëngjesit kur e kryqëzuan.
26 Mbishkrimi me shkakun e dënimit thoshte: «Mbreti i judenjve».
28 Kështu u përmbush ajo pjesë e Shkrimit të shenjtë që thotë: Ai u numërua me keqbërësit..
29 Kalimtarët e fyenin, tundnin kokën e thoshin: «Ti që do ta shkatërroje tempullin dhe do ta ndërtoje për tri ditë,
30 shpëto veten dhe zbrit nga kryqi!».
31 Edhe kryepriftërinjtë me skribët e tallnin dhe thoshin: «Të tjerët i shpëtoi, ndërsa veten nuk e shpëtuaka dot.
32 Krishti, mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi, që të shohim e të besojmë». Edhe ata që ishin kryqëzuar bashkë me të e përqeshnin.
33 Në mesditë u bë errësirë në gjithë tokën deri në orën tre të pasdites.
34 Në orën tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eloi, Eloi lema sabakthani?», që e përkthyer do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise?»
35 Disa nga ata që ishin aty, kur e dëgjuan, thanë: «Ja, po thërret Elian».
36 Dikush shkoi me vrap dhe, pasi ngjeu një sfungjer në uthull, e vuri në një kallam, ia drejtoi Jezuit dhe tha: «Prisni, të shohim nëse do të vijë Elia për ta zbritur».
37 Jezui lëshoi një britmë të madhe e dha shpirt.
38 Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë.
39 Dhe centurioni që rrinte përballë tij, kur e pa duke dhënë shpirt në atë mënyrë, tha: «Me të vërtetë ky njeri paska qenë Biri i Perëndisë».
40 Aty gjendeshin edhe disa gra, që shikonin nga larg. Ndër to ishin Maria Magdalena, Maria nëna e Jakobit të vogël dhe e Josesë, si dhe Saloma,
41 të cilat e kishin ndjekur dhe i kishin shërbyer kur Jezui ishte në Galile; ishin edhe shumë të tjera, që kishin ardhur me të në Jerusalem.
42 Tashmë kishte rënë mbrëmja dhe ishte e premte, domethënë vigjilja e së shtunës.
43 Jozefi nga Arimateja, anëtar i respektuar i sinedrit, që gjithashtu priste mbretërinë e Perëndisë, shkoi me guxim te Pilati dhe i kërkoi trupin e Jezuit.
44 Pilati, i çuditur që tashmë kishte vdekur, thirri centurionin dhe e pyeti nëse kishte shumë kohë që kishte vdekur.
45 Pasi u njoftua nga centurioni, ia dha kufomën Jozefit.
46 Ky bleu një pëlhurë prej liri, e zbriti kufomën nga kryqi dhe pasi e mbështolli, e vuri në një varr të hapur në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur mbi grykën e varrit.
47 Ndërkaq, Maria Magdalena dhe Maria, nëna e Josesë, e panë ku e vunë Jezuin.