17 Jezui i mësonte dhe u thoshte: «A nuk thotë Shkrimi i shenjtë: Shtëpia ime do të quhet shtëpi lutjeje për të gjitha kombet?Por ju e keni bërë shpellë kusarësh».
18 Kryepriftërinjtë dhe skribët dëgjuan për këtë dhe kërkonin sesi ta vrisnin. Në të vërtetë e kishin frikë, sepse tërë turma mahnitej me mësimin e tij.
19 Kur ra muzgu, ata dolën nga qyteti.
20 Në mëngjes, ndërsa po kalonin andej, panë fikun të tharë që në rrënjë.
21 Pjetri u kujtua dhe i tha Jezuit: «Mësues, shiko! Fiku që mallkove është tharë».
22 Jezui u tha:«Kini besim në Perëndinë!
23 Me të vërtetë po ju them se nëse dikush i thotë këtij mali “ngrihu e hidhu në det” dhe nuk ka dyshime në zemër, por beson se ajo që thotë do të ndodhë, kështu do të bëhet.