30 dhe ti duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë mendjen tënde dhe me gjithë forcën tënde.
31 Ndërsa urdhërimi i dytë është: Duaje tjetrin si veten! Nuk ka urdhërime më të mëdha se këto».
32 Skribi i tha: «Mirë, mësues, ti ke të drejtë kur thua se ai është një dhe se nuk ka të tjerë përveç tij.
33 Ta duash me gjithë zemër, me gjithë mendje, me gjithë forcë dhe të duash tjetrin si veten vlen më shumë se të gjitha shkrumbimet e kafshëve dhe flijimet».
34 Kur pa se iu përgjigj me mend, Jezui i tha: «Ti nuk je larg nga mbretëria e Perëndisë». Dhe askush nuk kishte guxim ta pyeste më.
35 Ndërsa po mësonte njerëzit në tempull, Jezui i pyeti: «E si mund të thonë skribët se Krishti është Biri i Davidit?
36 Vetë Davidi ka thënë me anë të Shpirtit të Shenjtë: I tha Zoti Zotit tim: ulu në të djathtën time, derisa t’i vë armiqtë e tu nën këmbët e tua.