2 Prandaj thoshin: «Jo gjatë festës, që të mos ndodhë ndonjë trazirë në popull».
3 Jezui ishte në Betani, në shtëpinë e Simon të lebrosurit. Ndërsa po rrinte në tryezë, erdhi një grua që mbante një enë alabastri me mirrë nardi të kulluar, që kushtonte shumë shtrenjtë. Ajo e theu enën dhe e derdhi mirrën mbi kokën e Jezuit.
4 Aty gjendeshin disa veta, që i thanë njëri-tjetrit të zemëruar: «Pse u bë gjithë ky shpenzim i kotë i mirrës?
5 Kjo mirrë mund të ishte shitur për më shumë se treqind denarë dhe këto t’u ishin dhënë të varfërve». Dhe e qortuan gruan.
6 Por Jezui u tha:«Lëreni të qetë! Përse e mundoni? Ajo bëri për mua një vepër të mirë.
7 Të varfrit i keni gjithmonë me ju dhe mund t’u bëni mirë kur të doni, por mua nuk më keni gjithmonë.
8 Ajo bëri atë që kishte mundësi. Që tani ma leu trupin me mirrë për varrim.