16 Farat që janë mbjellë në gurishtë janë ata që e pranojnë fjalën me gëzim sapo e dëgjojnë,
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, sepse janë të përkohshëm dhe, kur vijnë vështirësitë dhe përndjekja për shkak të fjalës, largohen nga besimi.
18 Farat që kanë rënë në ferra janë ata që e kanë dëgjuar fjalën,
19 por shqetësimet e kësaj jete, joshja e pasurisë dhe lakmia për gjëra të tjera hyjnë brenda tyre, ia zënë frymën fjalës dhe e bëjnë të pafrytshme.
20 Por ka edhe nga ata që janë mbjellë në tokë të mirë. Këta e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt tridhjetë, gjashtëdhjetë e njëqindfish».
21 Dhe u tha:«A mos ndizet kandili për ta vënë nën magje a nën shtrat? A nuk duhet vënë mbi mbajtësen e vet?
22 Sepse nuk ka asnjë sekret që s’do të zbulohet dhe asnjë të fshehtë që s’do të dalë në dritë.