25 Menjëherë një grua, bija e së cilës ishte e pushtuar nga një shpirt i ndyrë, dëgjoi të flitej për të dhe erdhi e i ra ndër këmbë.
26 Kjo grua ishte greke, me prejardhje sirofenikase, dhe i lutej që t’i dëbonte djallin prej së bijës.
27 Dhe ai i tha: «Le të ngopen fëmijët më parë, sepse nuk është mirë të marrësh bukën e fëmijëve e t’ua hedhësh qenve».
28 Ajo u përgjigj: «Zot, edhe qentë nën tryezë hanë thërrimet e fëmijëve!».
29 Atëherë ai i tha: «Për hir të fjalëve që the, shko! Djalli ka dalë prej bijës sate».
30 Ajo u kthye në shtëpi dhe e gjeti fëmijën të shtrirë në shtrat. Djalli kishte dalë.
31 Pastaj, ndërsa po kthehej nga krahina e Tirit, shkoi nëpër Sidon drejt Liqenit të Galilesë, përmes krahinës së Dekapojës.