17 Njëri nga turma iu përgjigj: «Mësues, të kam sjellë tim bir, se e mundon një shpirt që nuk e lë të flasë.
18 Kudo që e kap, e përplas përdhe dhe ai nxjerr shkumë nga goja, kërcëllin dhëmbët e mpihet. U thashë edhe dishepujve të tu që t’ia dëbojnë, por nuk mundën».
19 Jezui tha: «O brezni e pafe! Edhe sa kohë do të jem me ju? Deri kur do t’ju duroj? Sillmani këtu!».
20 Ata e sollën djaloshin tek ai. Kur e pa Jezuin, shpirti e shkundi menjëherë djalin. Ai ra përdhe dhe u rrotullua duke i dalë shkumë nga goja.
21 Jezui e pyeti babanë e djalit: «Sa kohë ka që është kështu?».Ai u përgjigj: «Që në fëmijëri.
22 Disa herë e ka hedhur në zjarr dhe në ujë për ta vrarë. Nëse mundesh, ki dhembshuri për ne dhe na ndihmo!».
23 Jezui i tha: «Nëse mundem? Gjithçka është e mundur për atë që beson».