16 พระองค์ทรงให้ฟันข้าพเจ้าเคี้ยวก้อนกรวดพระองค์ทรงให้ข้าพเจ้าหมอบในกองขี้เถ้า
17 ชีวิตข้าพเจ้าขาดสันติสุขจนข้าพเจ้าลืมว่าความสุขเป็นอย่างไร
18 ข้าพเจ้าจึงว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญไปแล้วทั้งความหวังของข้าพเจ้าในพระยาห์เวห์ด้วย” ז (ซายิน)
19 การคิดถึงความทุกข์ยากและการพลัดบ้านของข้าพเจ้าเป็นบอระเพ็ดและของขม
20 ข้าพเจ้ายังคิดถึงเนืองๆและจิตใจข้าพเจ้าก็หดหู่
21 ข้าพเจ้าหวนคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง ח (เฆท)
22 ความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์ไม่เคยหยุดยั้งและพระกรุณาของพระองค์ไม่มีสิ้นสุด